Vertrek Gouverneur Frissen en de kniestoot van PVVer Van Vliet

Een kerst-mis kan zo voor zijn eigen verrassingen zorgen. In zijn preek op kerstnacht vroeg de pastoor met enige scepsis aan de aanwezigen of ‘ZIJ wel de deur van de herberg open zouden hebben gezet voor Jozef en Maria?!’ Hij refereerde aan wat hij las in de krant en steeds zag op TV over het buitensluiten van mensen door politici, die steeds hardere tegenstellingen formuleren om het ‘eigen nest’ vooral van haar ‘eigenheid’ te overtuigen. De pastoor stelde daar tegenover dat de schuur in het veld WEL openstond voor iedereen die de net geboren Jezus wilde zien, van de laag geboren herders tot aan koningen uit den vreemde. Juist in die openheid om anderen toe te laten en zelf als religie en maatschappij flexibel te zijn, ligt de kracht van ons christelijk geloof, zo was zijn conclusie.

Ik zie in de preek een waarschuwing en een appel aan onze Limburgse politiek, waar de VVD de afgelopen vier jaar vooral uit lijkt te zijn geweest op persoonlijke beschadiging van bestuurders. In mijn ogen gingen de acties van specifieke VVD-Statenleden veel verder dan de normale politieke controlefunctie van een oppositiepartij en hadden de aantijgingen tijdens Statenvergaderingen en in commissies meer weg van een vendetta. Er zullen ook andere redenen zijn, maar ik denk dat het besluit van gouverneur Frissen om de Limburgse politiek te verlaten hier veel mee te maken heeft. Met name VVD coryfee Jos van Reij’s ronduit agressieve houding in deze jaren, is een toonbeeld van hoe we in onze maatschappij nu met elkaar omgaan. De veelgehoorde normen- en waardendiscussie gaat dan ook nergens over, want in ons land is volstrekt geen overeenstemming wat die normen en waarden – waar we zo graag naar terug willen – nu eigenlijk zijn. Dat dit in de politiek zo duidelijk zichtbaar is, is niet meer dan een gevolg van de manier waarop mensen elkaar nu op straat, in de supermarkt of in de buurt aanspreken. We doen het blijkbaar allemaal.

Gouverneur Frissen was deze strijd moe: zijn opvatting van wat politiek is, hoe politici met elkaar het debat op inhoud voeren en het respect van en voor de overheid, behoort tot een vergaan tijdperk. De ongenuanceerde aantijgingen, waarbij handig emotie wordt ingezet om vooral vooroordelen te bevestigen, zijn nu aan de orde van de dag. Jammer! Frissen’s vertrek is vooral een veeg teken voor de komende jaren in de Limburgse politiek. Ongeacht of je op dit moment tevreden bent met wat de Provincie doet, is mijn verwachting dat we de al ingezette neergang van politieke normen en waarden nu pas echt zullen gaan ervaren. Het eerste voorbeeld is al binnen: aanstaand PVV-Statenlid Van Vliet claimt met het vertrek van Frissen zijn eerste succes al binnen te hebben. Letterlijk (uit mijn herinnering): “Mijn duwtje aan de stoel van Frissen richting zijn vertrek”. Van Vliet kent Frissen niet en heeft hem nooit zien werken. Maar dat weerhoudt hem niet om even een flinke kniestoot uit te delen. Dat staat blijkbaar goed bij zijn achterban. Diezelfde achterban die zich eerder heeft afgekeerd van de politiek omdat die niet voldoende zou gaan over inhoud en het algemeen belang. Ik neem het Van Vliet zelf overigens niet eens kwalijk. Hij is duidelijk een uitvergroting van de tijdgeest waarin we leven (foto Van Vliet: ANP).

Voor de komende jaren ben ik wel benieuwd hoe deze Haagse meneer Van Vliet denkt te kunnen volhouden dat “Limburg voor de Limburgers” is (en de rest moet maar over de grens…), “Brabant voor de Brabanders” (en ook hier de rest maar over de grens) etc. Nog even en de culturele scheiding tussen onze provincies is een feit. Het wachten is dan alleen nog op een onvervalsbaar Limburgs paspoort, uitgegeven door onze toekomstige PVV-minister van Binnen- én Buitenlandse Zaken, Laurence Stassen.

Vliegveld Maastricht en de goedkope vluchten

Vorige week werd ik door het VPRO-programma ''Goudzoekers" gevraagd om deel te nemen in hun onderzoek of de zogeheten 'low-cost' carriers (goedkope vliegtuigmaatschappijen) wel of niet misbruik maken van hun machtspositie ten opzichte van de regionale vliegvelden. De programmamaker wilde vooral weten of de huidige situatie - waarin de maatschappijen passagiers voor nauwelijks een tientje naar de andere kant van Europa vervoeren - er toe leidt dat uiteindelijk de belastingbetaler opdraait voor de werkelijke kosten.
In het programma werd ook gekeken naar de positie van vliegveld Maastricht (MAA). Juist dit vliegveld heeft eerder dit jaar aangegeven het structurele verlies niet meer te kunnen/willen dragen en vraagt de provincie om in toekomst (weer) de kosten voor het beheer en onderhoud van de infrastructuur van het vliegveld (landingsbanen, brandweer, gebouwen etc.) op zich te nemen. De verwachting is dat in de komende twee maanden de business case hiervoor aan PS zal worden gepresenteerd. Dan moeten we besluiten of onder meer de low-cost carriers werkelijk iets bijdragen aan de economie van Limburg of dat dit vooral een marketingtruc lijkt te zijn, waarbij dit soort maatschappijen het ene regionale vliegveld uitspeelt tegen het andere.
De uitzending was te zien op 20 oktober om 19.20 uur. De link naar de uitzending staat HIER.

Politiek besluit Buitenring is genomen

Een week geleden heeft een meerderheid van de Staten besloten om de aanleg van de Buitenring Parkstad Limburg (BPL) goed te keuren. Ook de PvdA-fractie heeft in meerderheid voor het voorstel gestemd, omdat we van mening zijn dat nut en noodzaak van de 2x2-baansweg duidelijk zijn aangetoond. Onze belangrijkste redenen waren:

• alle Parkstadgemeenten vragen sinds eind jaren '90 uitdrukkelijk om aanleg van de Buitenring ter versterking van de economische structuur en de interne bereikbaarheid in hun regio (ook Kerkrade, al wil deze een andere Buitenring). Los van het eigen onderzoek over nut & noodzaak door de provincie, wordt de centrale rol van de BPL in de economische ontwikkeling nog eens onderstreept in de 'Regiovisie Parkstad' die onlangs door alle Parkstadgemeenten is vastgesteld. Als we accepteren dat politieke besluiten op een zo laag mogelijk overheidsniveau en zo dicht mogelijk bij de burger gemaakt moeten worden, dan moeten we ook accepteren dat de gemeentebesturen en gemeenteraden in de Parkstad het beste weten wat er voor hun regio goed is. Als PvdA-fractie in Provinciale Staten ondersteunen en delen we de Regiovisie (kaart: De Limburger).

• de combinatie van verbeterde leefbaarheid in de kernen (geen vrachtwagens meer door kleine straten die daarvoor helemaal niet zijn bedoeld), duidelijke scheiding van (doorgaande) verkeersstromenen van verkeersveiligheid vormen tezamen voldoende reden om te kiezen voor de aanleg van een nieuwe weg die toekomstbestendig is. Daarbij is goed gekeken naar de krimp en vergrijzing die de regio de komende jaren nog tegemoet gaat. Ook als je de allerlaatste cijfers op dit gebied meeneemt, blijft de aanleg van een 2x2-baansweg om de oostelijke flank van Parkstad verantwoord.

Waar vind ik het Inpassingsplan voor de Buitenring??

Het is niet makkelijk om het Provinciaal Inpassingsplan (PIP) voor de Buitenring te vinden. Naast de papieren versie die gelukkig op een aantal gemeentehuizen en bibliotheken ter inzage ligt, moet je voor een online-versie goed zoeken. Dat zou eigenlijk veel handiger moeten en ik heb de griffie op het Provinciehuis gevraagd om een rechtstreekse link naar de documenten te maken. Totdat die link er is, kun je alleen als volgt bij het PIP komen: klik HIER.

Buitenring: besluitvorming over aanleg gaat beginnen

Afgelopen vrijdag werd in de commissie Fysiek Domein de zogeheten Basisrapportage Buitenring besproken. Dit rapport bevat nog eens stap-voor-stap alle besluitvormingsmomenten en afwegingen die tot nu toe over de Buitenring zijn genomen. Het gaat dan vooral om afstemmingen en overeenkomsten tussen de Parkstadgemeenten, het Parkstadbestuur en gedeputeerde Driessen. Het stuk is een noodzakelijk element binnen de provinciale regeling voor de zogeheten Beeldbepalende Objecten (BBOs) en een handig naslagwerk voor iedereen die wil nalezen wanneer er wat besloten werd en door wie. Zonder de rapportage kan de besluitvorming op provinciaal niveau niet verdergaan.
Aangezien het om een opsomming van feiten en gebeurtenissen gaat, was het stuk voor geen van de fracties controversieel; er worden immers nog geen besluiten genomen over het wel/niet aanleggen van de weg. Desondanks blijkt dat ook een feitenrelaas nog interpretatieverschillen kan oproepen. De afgelopen week heb ik opnieuw met vrijwel alle Parkstadbestuurders en de PvdA-fracties gesproken. Daaruit bleek wederom dat bij alle gemeentes geen twijfel erover bestaat dat de Buitenring er moet komen; inclusief Kerkrade. Het verschil van inzicht bestaat over de financiering van de optimalisaties van de originele Buitenring. Die optimalisaties maken de weg veel beter vanuit maatschappelijk en landschappelijk oogpunt, maar kosten ook in totaal 45 miljoen euro meer. Er is een formule afgesproken hoe deze kosten gezamenlijk door de provincie, het Rijk en de Parkstadgemeenten gedragen worden.
Kerkrade stelt op dit moment echter dat over die additionele kosten helemaal geen afspraken gemaakt zijn, want dat moet – zegt men in Kerkrade - besloten worden door de gemeenteraad. Als dat waar is, dan zou Driessen’s stelling, dat de financiering van de Buitenring helemaal is afgedekt, niet waar zijn. Tijdens de commissievergadering heb ik dit punt van Kerkrade naar voren gebracht; er mag immers geen misverstand hierover bestaan. Driessen gaf als antwoord dat hij juridisch sluitende resultaatsverplichtingen voor deze kosten heeft afgesloten met het Parkstadbestuur (zeg maar: de gezamenlijke Colleges van B&W van de Parkstadgemeenten). Wat hem betreft is daarmee het financiële risico afgedekt. Of en hoe het Parkstadbestuur intern met gemeenteraden moet overleggen, is wat Driessen betreft geen zaak van de provincie.

Het gedetailleerde Inpassingsplan voor de Buitenring wordt eind deze maand publiek gemaakt. Iedereen die door de mogelijke komst van de weg wordt geraakt, kan dan tot circa 27 juli zijn/haar bezwaar bij de provincie indienen. Op 1 juli zal de commissie Fysiek Domein voor het eerst over het Inpassingsplan discussiëren. Ik ga er vanuit dat dit betekent dat GS dan de Statenleden vooral zal informeren. De eigenlijke discussie vindt in commissie plaats in september, als we weten hoe GS op de ingebrachte bezwaren heeft gereageerd. Op dit moment wordt er vanuit gegaan dat in oktober PS een definitief besluit zullen nemen over de wel/niet aanleg van de Buitenring.
Op 28 juni is er een informatieavond voor alle Raadsleden uit de Parkstad. Op 2 en 3 juli is er voor iedereen een informatiemarkt in het Rodastadion. Meer informatie daarover staat HIER.

Verkiezingsuitslag: Limburg op drift?

Wat een uitslag! Natuurlijk ben ik blij met het behaalde resultaat voor de PvdA, maar ik word erg onrustig als ik denk aan de heftige en wijdverbreide winst van de PVV in Limburg. Laat één ding duidelijk zijn: ik respecteer het feit dat mensen stemmen zoals ze stemmen. Ieder zijn mening en ieder zijn keuze. (foto: Elsevier)

Mijn zorg richt zich op het beeld dat blijkbaar achter die uitslag verscholen gaat en het feit dat we als gevestigde partijen niet voldoende in staat zijn gebleken om Wilders’ doemscenario’s met feiten en vertrouwen te weerleggen. Daarnaast ben ik natuurlijk verbaasd over de algehele ruk naar rechts tijdens deze verkiezingen. Zijn we vergeten dat de huidige banken- en economische crisis, de uitwassen rondom het nemen van financiële risico’s en de excessieve beloningen vanuit rechts-liberale politiek zijn ontstaan? Ik vind het bijzonder dat een groot deel van het land de partij(en) van waaruit deze mentaliteit is voortgekomen, nu alsnog ruimhartig omarmt.

Terug naar de PVV-uitslag in Limburg. Iedereen probeert nu te analyseren en te verklaren. Dat is ook nodig om te kunnen bepalen wat dit signaal van en voor onze provincie betekent. Tot nu heb ik vooral analyses gehoord die de uitslag op rationale basis proberen te verklaren: stem tegen de AOW-leeftijdverhoging, stem voor behoud van de huidige hypotheekrenteaftrek, proteststem, strategische stem. Natuurlijk zit daar veel juistheid in. In tijden van onzekerheid zoeken kiezers naar zekerheid en is de neiging groot om degene die dat belooft (denk aan Wilders’ belofte t.a.v. de AOW-leeftijd) te volgen. Daarnaast speelde zeker een rol dat bekend CDA-boegbeeld Camiel Eurlings uit de landelijke politiek is vertrokken. Limburgers stemmen doorgaans vooral op personen. Met het vertrek van Eurlings was er in Limburg niemand meer van de gevestigde partijen die de rol van Bekende Limburger op zich kon nemen, anders dan Geert Wilders. Samengevat: Limburg volgde de landelijke trend, maar schakelde meteen door in over-drive. Wat mij betreft is de PvdA verkiezingsstrategie op dit punt dan ook fout geweest: Wij hadden Frans Timmermans veel sterker in deze provincie moeten positioneren als de man die het voor Limburg opneemt. Dat is niet gebeurd en een fout waar we van moeten leren (kaartje: wikipedia.org).

De Limburgse uitslag kan volgens mij echter niet alleen op grond van ratio verklaard worden. De massale voorkeur van de Limburgse kiezer voor Wilders komt volgens mij deels ook voort uit een onderbuikgevoel dat niet zozeer te maken heeft met de eigen portemonnaie. Toen ik vanmorgen nadacht over wat er in onze provincie is gebeurd, zag ik op TV een analyse die me wel aanzet tot nadenken: Komt het stemgedrag bij veel Limburgers niet deels voort uit het zich willen afzetten tegen bestuur en establishment in het verre westen? Is het Wilders gelukt om mensen het gevoel te geven dat ze hun eigen situatie en problemen op anderen kunnen afschuiven en dat ‘de schuld’ voor de onzekere periode waarin we leven niet bij onszelf ligt, maar dat het iets is dat van buitenaf aan ons als Limburgers wordt opgedrongen? Dat wij er zelf niets aan kunnen doen? Wilders lijkt in ieder geval zijn kiezers een oplossing te hebben geboden door die ‘externe schuldenaar’ te identificeren als de niet-Westerse allochtoon. Daar kun je wat aan doen, zegt Wilders en dan worden onze problemen opgelost… (foto: InHorst.nl)

Misschien is het goed om in dit verband toch even een paar zaken nog even op een rijtje te zetten (al hadden we dit duidelijk beter vóór de verkiezingen kunnen/moeten doen, geef ik toe):

• In Limburg hebben we geen noemenswaardig probleem met immigratie en allochtonen, want in deze provincie zijn heel weinig asielzoekers of illegale immigranten. Onderzoek van het Centraal Bureau voor de Statistiek (cijfers 2010 en prognose tot 2025: klik HIER, pagina’s 60-74)laat zien dat we in Limburg nu minder dan 5% niet-westerse allochtonen hebben en dat ook in 2025 provinciebreed het percentage niet boven 7,5% zal uitkomen. De enige twee regio’s die daar uitschieten, zijn Maastricht en Heerlen (tussen 10%-12,5% niet-Westerse allochtonen in 2025) en dat wordt voornamelijk veroorzaakt door een natuurlijke concentratie als gevolg van het feit dat dit grote steden zijn. Kijk ik naar Sittard-Geleen, waar de PVV verreweg de grootste winst heeft geboekt, dan stel ik vast dat het aantal allochtonen in 2025 onder de 7,5% blijft. Hoezo invasie van asielzoekers? Ik heb het idee dat veel Limburgse Wilders-kiezers door TV en andere mediapublicaties hun eigen omgeving hebben geprojecteerd op regio’s als Gouda en Rotterdam met het idee “Dat komt zeker ook hier heen en dat wil ik niet”. Dat dit geen realistische ontwikkeling is, is blijkbaar niet overgekomen.
• Kijk je naar de werkloosheidscijfers, zie je in deze provincie ook geen verdringing van ‘Nederlandse’ arbeidsplaatsen door allochtonen. Zoals al vaak aangegeven: in Limburg ontstaat door natuurlijke krimp en vergrijzing een tekort op de arbeidsmarkt waar we straks – om bedrijven binnen de Limburgse provinciegrenzen te kunnen houden en dus de werkgelegenheid op peil te houden, nog veel mensen van buiten nodig zullen hebben. Kijk eens naar de moeite die bedrijven als DSM en Sabic moeten doen om proces-operators in Limburg te vinden. Ze zijn er gewoon niet…

De twee genoemde punten zeggen niet dat er in Limburg geen problemen zijn met werkloosheid, vereenzaming (vooral onder ouderen), vergrijzing en afkalving van de sociale zekerheid. En ja, we hebben een probleem met veiligheid ten gevolge van criminaliteit. Die problemen zijn er wel degelijk en vragen om een duidelijke aanpak, maar Wilders biedt daar zelf geen antwoorden op!

Tenslotte ben ik bezorgd dat de Limburgse PVV kiezers met deze stemuitslag precies het tegenovergestelde bereiken van wat ze (mogelijk) willen: de uitslag lijkt de rest van Nederland nu te willen vertellen dat Limburg zichzelf als buitenbeentje ziet en – blijkbaar – ook wil zien. Ik kan mij niet anders voorstellen dan dat dat in de rest van Nederland juist een averechtse reactie zal oproepen: “Nou, als ze zo graag in hun eigen sop willen gaarkoken, dan moeten ze dat misschien ook maar eens proberen…”. In plaats van een teken van kracht en (in de ogen van Wilders ongetwijfeld) opstandigheid tegen het Randstedelijke establishment, kan deze uitslag juist leiden tot sterker isolement van Limburg. En juist dat moeten we niet hebben; we kunnen het ons niet veroorloven als we willen doorgaan met de ontwikkeling van onze provincie als een sterke, centraal gelegen en gastvrije provincie. (kaartje: wikipedia.org)

De PVV moet – denk ik – nog wel het meest verbaasd zijn over de monsterzege in Limburg. Haar doemscenario’s en angstmakerij zouden naar verwachting eerder in de provincies met hele grote steden zijn weerklank hebben moeten vinden. Hoewel de hele campagne daar ook op gericht is geweest, is dit niet het geval. In plaats daarvan is het het landelijke Limburg dat zich als kampioen van Wilders heeft gemanifesteerd. Ik verwacht dat Wilders nu denkt dat hij van Limburg een kerngebied kan maken. Het zal mij benieuwen of hij zijn tactiek zal aanpassen en nu meer de overige landelijke provincies zal bestoken , om uiteindelijk ook in aantallen stemmers de Randstadprovincies te veroveren. Het feit dat de PvdA – tenminste landelijk – goed stand heeft weten te houden in deze verkiezingen, zegt mij dat er genoeg mensen zijn die willen dat wij de handschoen tegen het gedachtegoed van Wilders oppakken.

De provinciale verkiezingen zijn in maart 2011. Als PvdA moeten we niet in de val trappen door Wilders’ zege als externe gebeurtenis te verklaren en te doen alsof het buiten ons (en onze schuld) is gebeurd. We moeten nu een duidelijke lijn uitzetten die bewijst dat de PVV met haar denkbeelden een onjuist beeld van de economische en sociale samenhang van onze samenleving geeft. We moeten met concreet beleid, concrete projecten en voorbeelden laten zien dat we gevoelens van vereenzaming, onveiligheid en onzekerheid begrijpen en er ook iets aan doen. Daar zijn we al een paar jaar mee bezig, maar misschien voor de burger niet zichtbaar genoeg. De eerste kleine volgende stap is komende zaterdag, als we als PvdA met elkaar gaan praten over het nieuwe provinciale verkiezingsprogramma en onze wensen en ambities voor Limburg in de komende jaren. Laten we samen ervoor zorgen dat de Limburgse kiezer hierbij geen rol meer ziet voor de PVV (tekening: Eindhoven.nl).

Nachtvluchten op MAA: VVD in electorale duikvlucht

Het is toch bijzonder hoe snel de provinciale VVD – en deels ook het CDA – zich met een paar zinnen in een wespennest kunnen werken. Met een oproep om op vliegveld Maastricht Aachen (MAA) toch maar weer nachtvluchten toe te staan, wil fractievoorzitter Ingrid Muijs in de Westelijke Mijnstreek blijkbaar nu al de handdoek in de provinciale verkiezingsring gooien! En dat terwijl die verkiezingen nog een jaar verwijderd zijn (foto: oostwestbaan.web-log.nl).

Muijs deed haar oproep tijdens de behandeling van een voorstel van GS over een hernieuwde deelname van de provincie in een deel van de vliegveldactiviteiten. Het gaat namelijk niet goed met Maastricht Aachen Airport. MAA heeft het al drie jaar moeilijk en de financiële problemen zijn structureel. De exploitatie draait verlies en er zijn ook al enkele jaren geen reserveringen meer gedaan voor toekomstig onderhoud van de baan en de gebouwen. Tegelijkertijd wil het vliegveld wel moderniseren en liggen de plannen voor een nieuwe terminal, nieuwe vrachtloodsen, een bedrijventerrein en eventueel een nieuw hotel al lang klaar.
Muijs meent dat nachtvluchten de oplossing van de exploitatiemalaise zouden kunnen zijn en zij vroeg gedeputeerde Hessels dit dan ook nadrukkelijk te onderzoeken. Ook het CDA wilde - voorzichtig – weten of het zou helpen als er meer gevlogen zou mogen worden aan de ‘randen van de nacht’. Ik wens beiden veel succes met hun uitlatingen, maar van de burgers in Beek en de verre omstreken zullen hen deze uitlatingen weinig lof brengen, denk ik. De PvdA doet aan dit soort kiezersbedrog in ieder geval niet mee!

Vliegveld MAA - deel 2 (commissie ED 23-4-2010)

Zoals gezegd bemoeit de provincie zich al zes jaar niet meer met de activiteiten op MAA (behalve de vergunningen). Bij het afscheid als eigenaar gaf zij de nieuwe particuliere eigenaren (een Brits en een Nederlands bedrijf) een flinke bruidschat mee, die gebruikt moest worden voor toekomstige uitbreidingen. Vliegvelddirecteur Tindemans, die weet dat hij niet over nachtvluchten of een nieuwe startbaan moet beginnen, wil nu dat de provincie opnieuw eigenaar wordt van de infrastructuur op het vliegveld. Infrastructuur betekent in dit geval: de banen en de gebouwen, maar ook de brandweer, de verzekeringen en meer van dat soort zaken. Alleen op die manier zou het vliegveld weer exploitabel kunnen worden (foto: elcLimburg).
Tijdens de vergadering van de commissie Economisch Domein werd nog eens duidelijk dat het vliegveld in een lastig parket zit: het gaat uitstekend met de vrachtvluchten en –afhandeling, maar de passagiersvluchten leveren vrijwel niets op, want prijsvechters als Ryanair stellen grote eisen aan de vliegvelden die ze aandoen, maar willen er nauwelijks of niks voor betalen. Alsof je een vliegveld kunt runnen op enkel de kopjes koffie van wachtende passagiers… Ondertussen groeit de vracht en is er geld nodig voor nieuwe loodsen. In de huidige economische situatie is het lastig om de banken hiervoor te porren.
Ruim een jaar lang heeft een extern consultingbedrijf onderzocht wat er met het vliegveld zou moeten gebeuren. Daaruit rolden 5 opties. Zoals dat gaat met het geven van opties, zijn er van die vijf drie onhaalbaar, is er één haalbaar maar met hoge kosten. Blijft over de zogeheten gewenste optie, te weten: provinciale participatie. In deze variant neemt de provincie de infrastructuur over en vraagt zij vervolgens een huurprijs aan de exploitant (de Brits/Nederlandse bedrijvencombinatie). Ondertussen laat het consultantsrapport zien dat er van toekomstige reguliere passagiersvluchten weinig extra inkomsten te verwachten zijn, want MAA zal nooit een zogeheten hub worden. De binding met de regio is op dit punt ook heel zwak, want low-cost passagiers gaan doorgaans waar het het goedkoopst is, ook als dat betekent dat ze er flink voor moeten rijden. De slag om de passagiers in zowel het hogere als het onderste marktsegment is gestreden en door anderen gewonnen.

Over branding en megastallen: PS-vergadering (26-3-2010)

Twee interpellatiedebatten in een PS-vergadering. Dan moet er wel wat aan de hand zijn.

De VVD wilde een lopend conflict over de zogeheten Regiobranding Zuid-Limburg aan de orde stellen. Woordvoerder Van Rey en GS zijn hier al meer dan een jaar over aan het vechten. Het gaat om een bedrag van enkele honderduizenden euros die GS heeft uitgegeven om voor Zuid-Limburg een internationaal herkenbaar beeldmerk te bedenken. We hebben al een lopende campagne voor Limburg met de titel “Limburg - Liefde voor het Leven”. Om Zuid-Limburg internationaal beter op de kaart te zetten, vroeg oud-gedeputeerde Vrehen (CDA) een aantal bekende Limburgers (via een daarvoor opgerichte stichting) om over een soortgelijk beeldmerk na te denken. Jammer genoeg was de opdrachtstelling bij nader inzien niet voldoende scherp en bestond ook over het op te leveren eindresultaat een interpretatieverschil. Het resultaat is dat de euros die door de stichting zijn uitgegeven, aan te koppelen zijn aan duidelijk te achterhalen kosten. Er is wel – na heel veel getouwtrek tussen Heerlen en Maastricht - een beeldmerk: “Everything points to Maastricht Region”. Dat beeldmerk levert echter weer zijn eigen probleem, want inmiddels blijkt dat hij niet uniform wordt gebruikt: de twee Zuidlimburgse VVVs, de Kamer van Koophandel, het LIOF en anderen gebruiken ieder toch hun eigen slogans, variërend van “Everyting points to Maastricht” en “…to the South of Limburg” tot nog andere vormen. Iedereen met een beetje marketingervaring weet dat als de boodschap niet helder en eenduidig is, het resultaat achterwege blijft. De provincie moet wat mij betreft hierin nu een duidelijke leidende rol gaan spelen en ervoor zorgen dat alle Limburgse spelers die buitenlandse toeristen naar Zuid-Limburg willen lokken, dezelfde boodschap gaan verkondigen.
Terug naar de kritiek van de VVD: los van het feit dat het Van Rey altijd heeft gestoken dat er wel een brandingactie voor Zuid-Limburg werd ontwikkeld waar zijn eigen gemeente Roermond buiten viel, heeft de VVD in dit geval toch ook deels gelijk. Het proces is niet goed gelopen. Er zijn door GS acties uitgevoerd en geld uitgegeven zonder daarvoor vooraf (!) aan PS toestemming te vragen en sommige kosten zijn niet goed naar de opdracht te relateren. De kritiek dat GS informatie richting PS zou hebben achtergehouden, is echter onzin. Niet alleen is het onderwerp – letterlijk - 25 keer in de commissie ED aan de orde geweest, maar de volledige detailinformatie over de uitgaven was ook beschikbaar voor wie erin wilde duiken. Dat is ook telkens door de verantwoordelijke gedeputeerde zo gezegd. Wat GS niet hebben gedaan, is een deel van die detailinformatie actief naar de commissieleden sturen. En dat beschouwt de VVD als “achterhouden” van informatie. Statenlid Van Rey had tijdens de PS-vergadering zijn motie van afkeuring dan ook al klaar.
GS hebben de eigen procedurele fouten erkend en beloofd hier verbetering in te brengen. De toezeggingen waren zodanig dat we als PvdA die VVD-motie niet hebben ondersteund.

Het tweede interpellatiedebat – over de megastallen - is uiteindelijk afgezwakt tot het stellen van mondelinge vragen. Nadat de provincie Brabant vorige week enige beperkingen stelde aan de uitbouw van varkens- en kippenstallen, is in Limburg het beeld ontstaan dat de Brabantse boeren nu massaal naar Limburg komen, met alle risico’s voor de volksgezondheid en dierwelzijn van dien. Limburg heeft namelijk geen specifieke verordening om de komst van megastallen te weigeren. Statenlid Wessels (D66) wilde dat de provincie zou besluiten te voorkomen dat die verschuiving van Brabant naar Limburg plaatsvindt (foto: De Stentor).
Het aansluitende debat was behoorlijk levendig. De conclusie van GS was echter dat Limburg niet dezelfde maatregel als Brabant hoeft te nemen. Nieuwe vestigingen (of uitbreidingen) in Limburgse natuurgebieden zijn helemaal niet toegestaan. De enige plaats waar ruimte is voor (nieuwe) veehoudende bedrijven is op enkele aangewezen ‘landbouwontwikkelingsgebieden’ (LOGs). Die LOGs zijn vooral bedoeld om lopende Limburgse bedrijven te laten verhuizen van de natuurgebieden naar meer industriële gebieden, maar ze laten in principe ook toe dat boeren van buiten Limburg zich hier vestigen. Gedeputeerde Driessen gaf wat mij betreft echter terecht aan dat het besluit of een bedrijf zich in een LOG mag vestigen, ligt bij de gemeente waar die LOG zich bevindt. Het is dus vooral een zaak van de gemeenteraad. Zij zijn het best in staat om te bepalen of die ontwikkeling wel of niet gewenst is en of de bevolking daar achter staat. Ondertussen moet het volksgezondheidsrisico goed in de gaten worden gehouden, maar die taak valt uitsluitend onder Rijksbevoegdheid. De uiteindelijke afspraak is dat PS een aparte discussie wil gaan hebben over de risico’s van megastallen en pas dan wil besluiten of er een aparte provinciale regelgeving nodig is. Tot die tijd zijn de gemeenten – in het kader van subsidiariteit – verantwoordelijk (foto: Trouw).

Verkiezingen S-G: verloren, maar toch geen slecht gevoel

Gisteravond werden de resultaten van de gemeenteraadsverkiezingen voor Sittard-Geleen en Beek gepresenteerd in de Hanenhof. Om half tien was er druk met vooral veel sjaaltjes in de diverse partijkleuren.

Ook al hebben we als PvdA flink wat zetels moeten inleveren (van 7 naar 4), ben ik niet ontevreden. Ruud Guyt analyseerde het correct: vier jaar geleden kregen we de 7e zetel alleen als restzetel en niet op grond van door ons zelf behaalde stemmen. Tegelijkertijd zijn er aan de linkerkant twee nieuwe partijen in Sittard-Geleen opgestaan: D66 en de SP. Zo’n ontwikkeling kost de PvdA sowieso stemmen (er vanuitgaande dat de stemmen niet radicaal zijn verschoven van het rechtse kamp naar de SP), maar de PvdA zal voor een aantal mensen misschien ook niet links genoeg zijn geweest. Daar ligt voor ons taak de komende jaren. Blijft wat mij betreft toch de conclusie dat progressief links het overwegend goed heeft gedaan. Een ook al heeft de SP landelijk gezien een flinke tik gekregen, in Sittard-Geleen zijn ze er voor het eerst bij: proficiat. Eveneens een proficiat aan D66, een partij waar ik gevoelsmatig al jaren wel een zekere affiniteit mee heb.

Deze week zullen GOB en CDA eerst willen uitvechten wie nu de coalitieonderhandelingen mag leiden. Een kwestie van vooral prestige. Daarna zullen de gesprekken met de overige partijen volgen om te kijken welke combinaties de meeste kans hebben om de volgende vier jaar succesvol te besturen. De PvdA gaat de nieuwe periode in met vier zetels en moet dus gewoon eerst afwachten wat er gaat gebeuren. Mijn hoop is dat we de kans krijgen om samen met de coalitiegenoten van de vorige periode (GOB en GroenLinks) en het CDA verder kunnen werken aan de ontwikkeling van onze stad. Wordt ongetwijfeld vervolgd…

Ik ben overigens wel blij dat deze campagne achter de rug is, want hij was toch behoorlijk druk (naast gewone baan, gezin en Statenwerk). Deels heb ik geholpen in mijn eigen afdeling Sittard-Geleen (ik stond immers ook als lijstduwer op plaats 15), maar ook op andere plaatsen in Limburg. Dat gebeurde als ondersteuningsverzoek van enkele individuele PvdA-afdelingen aan de Statenfractie. Ik ben onder meer in gierende regen en wind rozen gaan uitdelen op de Markt in Heythusen en heb meegedaan aan een pittig debat over de Buitenring Parkstad tijdens de slotmanifestatie van de PvdA in Schinnen. Nu even een kleine pauze tot aan de start van de campagne voor de landelijke verkiezingen op 9 maart.

GS antwoorden op vragen over Buitenring

Circa twee maanden geleden heb ik een aantal schriftelijke vragen gesteld aan GS over de financierings- en uitvoeringsrisico's bij de aanleg van de Buitenring Parkstad. Ze hebben dus betrekking op de manier waarop contracten tussen de provincie en aannemers zullen worden afgesloten. De vragen heb ik in een eerder weblog al gepubliceerd.

De antwoorden van GS (deze staan HIER) zijn heel kort. Ik had dat op zich ook wel verwacht, want de voorbereidingen voor de contractonderhandelingsfase zijn natuurlijk nog niet begonnen. Ik wil in ieder geval zeker zijn dat GS weten dat we als Statenleden deze risico's goed in de gaten zullen houden en de onderhandelingen nauw zullen volgen. Wordt vervolgd...

PvdA-verkiezingsspot op YouTube

De nieuwe verkiezingsspot van de PvdA in Sittard-Geleen staat op You-Tube: klik HIER. Hij wordt deze weken ook op onder meer op START-TV uitgezonden. Ik hoop dat veel mensen heel even de tijd nemen om de spot te bekijken, want hij geeft een goed beeld van wat we als PvdA in de huidige coalitie al gedaan hebben en waar we voor de komende periode verder aan willen werken: Samen de klus afmaken!
Ik hoop dat de mensen die deze weblog lezen ook op 3 maart zullen gaan stemmen. Liefst op de PvdA en lijsttrekker Ruud Guyt natuurlijk!

Antwoorden van GS over communicatieplan CO2-opslag Chemelot zijn binnen

Vorige week hebben Math Nijsten van de CDA-statenfractie en ik vragen gesteld aan Gedeputeerde Staten over hun eventuele betrokkenheid bij de opstelling van de concept-nota en het communicatieplan over de geplande CO2-opslag onder Chemelot. De antwoorden kwamen gisteren binnen en staan HIER.

Vrijdag is geen gehaktdag!

(Opmerking vooraf: onderstaand stuk stond vanmiddag al even op mijn weblog. Ik heb het er even afgehaald om nog wat aan de leesbaarheid te sleutelen. De inhoud is niet gewijzigd).

Beste lezer, het is verkiezingstijd in Sittard-Geleen. Blijkbaar is het dan voor sommigen binnen en buiten de politiek ook tijd om met grof geschut te gaan schieten en kan het dus gebeuren dat ook geprobeerd wordt om ook individuele mensen te beschadigen teneinde de eigen agenda nog beter voor het publieke en politieke voetlicht te brengen. Het maakt misschien mooi leesvoer in de krant, maar daarmee wordt het nog steeds niet automatisch waar. Aangezien de krant tot nu niet de moeite neemt om voor haar artikelen het principe van wederhoor (‘mijn kant van het verhaal’, dus) toe te passen, kan ik alleen op deze weblog mijn standpunt over de ontwikkelingen geven. Geen verdediging van iemand die zich persoonlijk voelt aangevallen over een krantenartikel in De Limburger van vandaag, maar van iemand wel met strijdlust tegen datgene waar ik in de politiek een hekel aan heb: politieke spelletjes over de rug van anderen waarbij de inhoudelijke zaak blijkbaar op de allerlaatste plaats staat!

Hierbij – in mijn laatste blog over deze farce - mijn positie in vijf punten:

1. Waarom ben ik hiermee bezig?
Samen met een aantal andere mensen in mijn straat woon ik met mijn gezin waarschijnlijk het dichtst bij alle ‘gevaarlijke goederen ’ontwikkelingen op het Chemelot terrein. Ik speel geen politieke spelletjes met de gezondheid van mijn gezin als inhoud. Maar tegelijkertijd is dit ook geen persoonlijk belang, want mede de reden waarom ik in de politiek zit, is dat waar je ook in Geleen woont, als er op Chemelot een ramp zou gebeuren dan is dat een ramp die ons allemaal even hard treft. Dat hebben ongelukken in het verleden meer dan duidelijk gemaakt, met kapotte ruiten tot in Geleen-Zuid aan toe. Er is een gezamenlijk en gedeeld belang om hiervoor te waken en dat doe ik dus ook. Mijn boosheid over het communicatieplan is daar een voorbeeld van.

2. Wel of geen twee petten?
De enige email (deels geciteerd in de krant) die ik vorige week naar wethouder Ruud Guyt in de zaak rond het communicatieplan heb gestuurd, geeft 1 ding ondubbelzinnig aan: ik stond/sta voor de inwoners die in het communicatieplan als vijanden zijn weggezet. Ik stelde in de email dat als de wethouder achter het communicatieplan zou staan, ik niet veel interesse meer heb om op de lokale PvdA-lijst te staan. Duidelijker kan het niet! Niet twee petten, maar 1 pet, die van boze inwoner van deze stad! De positie van Guyt over het communicatieplan staat in de brief aan de gemeenteraad en die is volgens mij helder. Op die basis heb ik publiekelijk bevestigd dat ik achter mijn lokale lijsttrekker sta. Overigens was die email aan Guyt geen geheim, want hij was in kopie gestuurd aan het bestuur van mijn eigen buurtvereniging. Had ik – volgens sommigen blijkbaar – mijn politieke voorman willen beschermen, dan had ik dus zeker geen email gestuurd en al zeker niet in kopie naar derden. Daarmee wordt hopelijk opnieuw duidelijk dat ik geen dubbele agenda heb en al zeker geen dubbele pet.

3. Wel of geen ‘verrader’ en wat is ‘belaagd’?
In het artikel van vandaag in De Limburger (29 januari) wordt gesteld dat sommigen vinden dat ik enig belang van de wijkplatforms verraden heb. Mijn vraag: wie zijn die ‘sommigen’?, of is deze term in het kader van de verkiezingen en de ether in geslingerd om een bepaalde afbraaksfeer neer te zetten? Bijna hilarisch is de suggestie in de krant dat ik geprobeerd zou hebben om ofwel het proces rondom mijn terugtreden als platformvoorzitter de bewonersgroepen heb belaagd en geprobeerd heb “te bewerken en te soufleren ”. Even voor de duidelijkheid (en ik heb de email bewaard): de term ‘belaagd ’ is bedacht door de adviseur van het platform Geleen-West nadat ik een enkel antwoord (klik HIER voor de tekst van die email op 23 januari) had gestuurd op een rechtstreekse vraag van het Krawinkelse platformlid Jos Driessen.
Is het vreemd dat ik in deze email aan de leden van het platform vraag dan maar schriftelijk te bevestigen wat er in de vergadering gezegd is, gezien het feit dat de dag ervoor de conversaties tijdens mijn laatste vergadering als platformvoorzitter (met de bovengenoemde mensen plus platformadviseur Geven uit Krawinkel), pardoes en met een flinke draai in de krant stonden?

Maar nu stel, dat ik tijdens die bewuste vergadering met het platform alles verkeerd begrepen heb… Dat ik na mijn uitleg over de gang van zaken niet gehoord heb (of willen horen) dat de platformleden mij een verrader vinden en dat ze mij wilden dwingen om te vertrekken… Zou het dan niet logisch zijn geweest dat de platformleden mij zeker op basis van mijn antwoord-email (zie bovengenoemde link) aan Driessen hadden laten weten dat ze mijn interpretatie van de vergadering beslist niet deelden? Zouden ze dan niet op zijn minst gereageerd hebben op het door mij opgestelde persbericht (zie hieronder) over mijn terugtreden als voorzitter? Onwaarschijnlijk.

4. Persbericht en naïviteit?
Het bijzondere aan het door mij opgestelde persbericht over mijn vertrek als platformvoorzitter is, dat het bericht de dag voordat ik het doorstuurde naar de krant eerst naar de platformleden was gestuurd met het verzoek daarop te reageren en eventuele fouten te corrigeren. Daarop kwam geen reactie. In mijn laatste vergadering begin vorige week heb ik nog eens expliciet gevraagd of iedereen ook akkoord was met het persbericht. Het antwoord was: ja. En naïef? Die inschatting komt van auteur Dreissen, een man die ik niet ken en die ook tot nu niet de moeite heeft genomen om ook eens mijn mening in deze zaak te vragen. Ik laat het maar voor zijn rekening.

5. Gerieven van Guyt?
In het opiniestuk van vandaag werd gesuggereerd, dat ik een persbericht over mijn steun aan Guyt opgesteld heb omdat dat van hem zou moeten. Het komt maar niet over bij de krant: ik was boos over het communicatieplan! Dat zou iedereen zijn die zonder verdere reden als vijand in een nota wordt weggezet. Dat heeft niets te maken met het CO2-dossier op zich, want daarover is binnen de PvdA (en dus ook tussen Guyt en mijzelf) nog geen discussie over gevoerd. Het persbericht waar de krant vandaag aan refereert (maar overigens tot nu niet gepubliceerd heeft; het staat wel iets verderop in deze weblog) is er gekomen om dit punt nog maar eens te verduidelijken. Geen gerieven van Guyt dus, maar gewoon zeggen waar en hoe het erbij staat.

6. Gaat dit nog lang door zo?
Nee, als het aan mij ligt niet. Vrijdag is niet gehaktdag. Het zijn spelletjes om de spelletjes en daar heb ik – zoals boven al gezegd – een hekel aan. Ondertussen verliezen we het zicht op de echte inhoud: CO2-opslag en overige veiligheidsissues in Sittard en Geleen. Wie het bovenstaande stuk niet gelooft, geen boodschap heeft aan mijn inzet voor de wijken in Geleen-West in de afgelopen jaren en op basis van de krantenartikelen en de algehele verkiezingshype zijn oordeel klaar heeft, die kan ik met verdere publicaties ook niet meer bereiken. Jammer, maar het zij zo.

Tenslotte, ik ben maandagavond bij de bespreking tussen de wethouder en de buurtverenigingen en zal daar als aandachtige buurtbewoner luisteren. Guyt zal zeggen wat hij te zeggen heeft en dat is voor mij dat.

Over communicatieplannen en nachtelijke LPG-treinen

Gisteren las ik in de krant dat zowel de gemeente Sittard-Geleen (opnieuw) als ook DSM duidelijk afstand nemen van het communicatieplan over de CO2-opslag. Los van de gemeente (van wie ik zo’n reactie ook gewoon verwacht), ben ik blij dat DSM nu heeft begrepen dat ze het niet bij het weigeren van commentaar op deze zaak kon laten.
Ik heb het persbericht erop nagelezen (klik HIER voor het persbericht) en natuurlijk houdt DSM toch weer een slag om de arm: het communicatieplan mag dan wel in de prullenbak liggen, maar volgens DSM ligt de uitvoering van de CO2-opslag alleen (tijdelijk) even stil als gevolg van een paar problemen rondom vergunningen. Ik heb de indruk dat het oorspronkelijk de bedoeling van DSM was om samen met het ministerie van Economische Zaken een soort ‘verkorte’ vergunningsprocedure te volgen, waarbij inderdaad de mogelijkheden voor inspraak en bezwaar flink zouden zijn beperkt. Gelukkig heeft in ieder geval gedeputeerde Kersten dit weten tegen te houden en moet alsnog de ‘Koninklijke Vergunningsweg’ worden gevolgd. Op die manier kunnen burgers en de andere belangengroepen (denk onder meer aan Milieufederatie en Graetheidecomité) in ieder geval niet worden overgeslagen!

DSM moet wel begrijpen dat ze bij alle toekomstige plannen nu een extra kritische bevolking tegenover zich ziet, die zich op ieder punt zal afvragen of ze nu wel serieus en tijdig wordt geïnformeerd en ook nog inspraak heeft, of dat de informatie deel uitmaakt van een campagne van misinformatie. DSM: hier ligt een behoorlijke uitdaging voor je om te laten zien hoe transparant en eerlijk je het met de Sittardse en Geleense burgers voor hebt.

En straks nog de LPG-nachttreinen?
Op een ander – gerelateerd - punt: in de krant stond ook de aankondiging van Sabic dat men nog veel meer LPG-wagons vanuit Eindhoven via Sittard naar Geleen wil halen. Bedrijfseconomisch misschien wel te begrijpen: gas is nu relatief goedkoop en de goedkoopste vervoersmethode is via het spoor. In een eerder overleg heb ik gevraagd waarom er niet per binnenschip kan worden getransporteerd. Immers, er lopen al leidingen tot bijna aan de binnenhaven van Stein. De reden is – wat Chemelot (als transporteur ten behoeve van Sabic) betreft - simpel: de aanbieder van het gas heeft zelf geen voorzieningen voor transport over water. Het zou extra geld kosten om het alsnog over te pompen in binnenschepen en dan zou het financieel voordeel van LPG tegenover andere grondstoffen weer verdwenen zijn.
Los van het gevaar van LPG-treinen (ondanks de zogeheten warme-BLEVE-vrije methodiek, die echter niet garandeert dat een enkele wagon toch kan exploderen met een enorme krater tot gevolg; test-video’s zijn zo te vinden op YouTube), maak ik mij vooral ook zorgen over het tijdstip van die mogelijke transporten.
Het spoor tussen Sittard en Maastricht is nu al heel zwaar belast, vooral met personenvervoer. In toekomst wil de overheid dat openbaar personentreinvervoer nog verder gaan stimuleren. Aangezien ik niet verwacht dat we op korte termijn rails gaan bijplaatsen, kan het niet anders dan dat daardoor het treinvrachtvervoer overdag onder druk komt te staan en naar de nacht zal (moeten) gaan verschuiven. Het spoorboekje voor personenvervoer bepaalt straks wanneer er nog vrachttreinen kunnen rijden. Het zou dus zomaar kunnen, dat de treinen met gevaarlijke stoffen over een paar jaar ’s nachts Sittard en Geleen binnenrollen, juist op het moment dat de grootste concentratie aan mensen thuis ligt de slapen. Bedenk dan dat ’s nachts de hulpverlening toch iets moeilijker op gang komt dan overdag, en het ‘worst case’ scenario ligt op de deurmat.
Door de provincie is navraag gedaan bij Prorail. Daar heeft men verzekerd, dat tussen Sittard en Maastricht overdag in ieder geval 2 slots per uur open blijven voor vrachtvervoer. Dat zal best kloppen. Ik vraag mij dan echter af voor wie die slots dan zullen zijn? Ik verwacht zelf dat internationale doorgaande vrachttreinen vanwege de complexe internationale logistiek dan voorrang krijgen boven treinen met een eigen Nederlandse bestemming. Als ik dan inschat dat de gewenste toename van LPG-vervoer van Sabic zal leiden tot zeker 8-10 treinen (van elk 750 meter lengte) alleen al naar Chemelot, dan kan het haast niet anders dan dat we in Sittard en Geleen op termijn te maken krijgen met een stroom van nachtelijke LPG-treinen. En dan tel ik de wagons met andere gevaarlijke stoffen nog niet mee. In Den Haag zijn met de uitwerking van het zogeheten Rijksbesluit Basisnet Vervoer Gevaarlijke Stoffen (geïnitieerd onder oud CDA-minister Carla Peijs) de politieke wissels voor dit beleid en voor een inperking van de publieke weerstand tegen dit soort ontwikkelingen al gezet.

De provincie aan de glasvezel?

Het gewone politieke werk in de Staten gaat ondertussen gewoon door. Afgelopen vrijdag werd onder meer het inmiddels veel geciteerde ICT-plan (ook: glasvezelplan) van gedeputeerde Jos Hessels in de commissie Economisch Domein besproken. Het onderwerp was al twee keer eerder (nog onder oud-gedeputeerde Vrehen) langs gekomen, maar telkens bleek dat eigenlijk niet duidelijk was wat we als provincie nu precies wilden. Het nieuwe plan van Hessels was al vaak aangekondigd, maar de daadwerkelijke publicatie heeft dus wel even op zich laten wachten.

Even ter herinnering: enige maanden geleden claimde Hessels alvast eventjes zeker 100 miljoen uit de verkoop van Essent om overal in Limburg glasvezel te gaan leggen. Een concreet plan was er niet, maar het zou allemaal zeker zoveel gaan kosten en misschien nog wel meer. Dat leidde toen tot flink protest, zowel bij PS als ook daarbuiten. Eerst maar eens zien waar je mee komt, zullen velen gedacht hebben.

Het plan is er nu, en: ja! Hessels wil overal in Limburg glasvezel aanleggen. Nu ligt er bijna overal al glasvezel, maar die stopt bij de lokale KPN- centrale. De zogeheten ‘last mile’ van de centrale tot aan de voordeur bestaat nog steeds voornamelijk uit een koperdraadje. Dat draadje heeft zijn maximale capaciteit inmiddels zowat bereikt, dus nog snellere verbindingen zitten er niet in. Wie dat wel wil, moet zelf zorgen voor die ‘last mile’ en dat kost nogal wat. De grote bedrijven in onze provincie zijn al wel helemaal verglaasd. KPN heeft niet veel zin om nu de gewone consument en al die kleinere bedrijven te verglazen, want dat zijn dure investeringen en op die ‘last mile’ heeft de KPN zowat een monopolie. De ‘last mile’ als cash-cow zogezegd. Hessels ziet een marktfalen en wil daar ten behoeve van het Midden- en Kleinbedrijf iets aan doen.

De gepresenteerde nota maakt vrijwel meteen duidelijk: Hessels gaat voor hardware. Hij wil dat de provincie de ‘last mile’ zelf gaat aanleggen, zowel voor bedrijven, maar ook voor de consument. Immers: wat voor diensten zou je supersnel kunnen of willen aanbieden, als uiteindelijk bij de klant de bandbreedte tot een fractie geknepen wordt?! Hessels’ doel is om daarmee KPN te dwingen zelf nu ook actie te gaan ondernemen. Ondertussen piepen de kabelmaatschappijen, want die zien al gebeuren dat ze er nog een provinciale concurrent bij gaan krijgen. Ze stellen bovendien dat Limburg niet achterloopt bij de andere provincies en de Randstad. Staatssteunproblemen voor zijn plannen voorziet Hessels niet, want hij denkt te kunnen participeren in bedrijven die de aanleg willen verzorgen. Dat moet dan weer leiden tot inkomsten voor de provincie die de ‘Essentpot’ weer kunnen aanvullen.

Ik ben zelf voor steeds verdere verbetering van het ICT-netwerk in Limburg. Het is werkelijk een van de cruciale elementen in de besluitvorming van bedrijven om zich in onze provincie te vestigen (of er niet uit weg te gaan). Ondanks een aantal goede ideeën is de nota echter nogal rommelig, met enerzijds te weinig focus en op andere punten veel te veel. Ik denk dat:

1. Zodra Hessels begint met de aanleg, KPN een vlucht voorwaarts gaat nemen en zelf ook die glasvezel gaat leggen. Ze hebben dan immers niets meer te verliezen. Prima toch? Nee. Bij KPN liggen de buizen al in de grond en is het een kwestie van doortrekken. Hun investeringkosten zijn daardoor lager dan die van de provincie. De provincie heeft bij voorbaat een achterstand. Straks hebben we voor heel veel geld een extra glasvezelnet aangelegd dat dan niet meer kan concurreren met het netwerk dat KPN dan ook heeft gelegd en feitelijk overbodig is. Dat Hessels een actievere en meer concurrerende KPN wil, kan ik begrijpen. Maar daar hebben we de OPTA voor.
2. Het Kenniswijk-project in Eindhoven/Nuenen een paar jaar geleden heeft ook laten zien dat goede ICT-infrastructuur wel belangrijk is, maar als er geen geïdentificeerde vraag is vanuit bedrijven en consumenten naar supersnel internet, dan komen er ook geen diensten en dan ligt het netwerk er straks wat erbij. De nota verwijst naar een rapportje over een dienstenvraag bij het MKB (want daar richt Hessels zich op), maar daaruit kun je niet halen of glasvezel nodig is om die vraag te bevredigen.
3. Hessels wil het glasvezelnetwerk koppelen aan de provinciale beeldbepalende projecten (BBOs): Avantis, de Chemelot Campus, Life-science Campus Maastricht en de Floriade. Da’s raar, want deze technologie/bedrijventerreinen zijn al helemaal verglaasd tot de deur aan toe. Wat je zou willen is dat de al gevestigde bedrijven op deze terreinen nu ook MKBs die zich daar willen vestigen toegang gaan geven tot dit superbreedband. Dan ontstaat er vanzelf een clustering van high-tech bedrijven met eenzelfde soort behoefte. De bakker op de hoek heeft echt geen superbreedband nodig.
4. Wat vooral ontbreekt in de nota is een duidelijke visie over hoe de infrastructuur gaat leiden tot meer werkgelegenheid in Limburg. Immers: als overal glasvezel ligt, dan kunnen dienstaanbieders van buiten de provincie net zo snel bij de Limburgse consument terecht als wanneer zij in Limburg gevestigd zouden zijn. Onze ICT-bedrijven hebben volgens mij een heel ander probleem: er is een goede HBO-opleiding voor ICT bij de Hogeschool-Zuid. Doordat er hier geen passende werkgevers zijn, vertrekken die jongeren naar de Randstad. Ondertussen hebben de bedrijven hier wel degelijk behoefte aan goed opgeleide MBOers die een bedrijfsnetwerk kunnen onderhouden. Doordat echter netwerken en serverparken inmiddels behoorlijk gevirtualiseerd zijn, ontstaat het probleem dat MBOers die zijn opgeleid om een server ‘vast te pakken’ en kabels te leggen, nu conceptueel niet in staat zijn om met die virtualisatie om te gaan. Dat hebben ze niet geleerd en ze hebben het niet in de praktijk kunnen zien. Wil je een goed ICT-beleid in Limburg, dan moet je beginnen om die MBOers de kans te geven om beter hun weg te vinden in stages bij Limburgse ICT-bedrijven. Dat gebeurt nu te weinig.
   
   Samengevat vind ik dat de nota nog eens flink herschreven moet worden. De business case die Hessels wil gaan maken, moet in ieder geval veel dieper ingaan op de vraag en noodzaak bij het MKB en minder vanuit het idee dat ‘glasvezel wel goed moet zijn’. Ik zie meer in het stimuleren van de genoemde clustergedachte waarbij de grote bedrijven de kleinere ondernemingen laten meeliften. Daarnaast moet er beter bekeken worden naar de opleidingsbehoefte die vanuit het Limburgse bedrijfsleven is benoemd: waar zijn die gespecialiseerde MBOers? Tenslotte heb ik mijn twijfel ook bij het steunfonds dat Hessels wil inrichten om daarmee de ontwikkeling van breedbanddiensten te stimuleren. Als dat geld uit het Innovatiefonds moet komen, dan zijn we snel klaar, want die 20 miljoen zijn al praktisch vergeven.

Welke verdeeldheid binnen de PvdA?

Gisteren werd door de krant (en anderen) een interessant - maar onwaar - boompje opgezet over een vermeende verdeeldheid tussen wethouder Ruud Guyt en mijzelf over de mogelijke opslag van CO2 in de grond onder Chemelot. Omdat de auteur van het artikel duidelijk niet in staat is gebleken om mijn vorige week geschreven email goed te lezen, de context te begrijpen en een onderscheid te maken tussen feitelijke informatie en de hem aangedragen achterklap (en daarbij nalaat het journaliustieke principe van hoor/wederhoor toe te passen), heb ik een persbericht opgesteld dat volgens mij aan duidelijkheid niets te wensen overlaat:

------------------
BEGIN PERSBERICHT

Pennings en Guyt: CO2-opslagdiscussie is nog helemaal niet gevoerd
"Gesuggereerde verdeeldheid binnen PvdA Sittard-Geleen is kletskoek"

In een afgelopen vrijdag (22 januari) verschenen krantenartikel in De Limburger, constateert journalist Frans Dreissen dat er verdeeldheid moet bestaan tussen wethouder Ruud Guyt en mijzelf over de mogelijke komst van een CO2-opslag onder Chemelot. Deze door de oppositie - in de verkiezingstijd zeker gehoopte - wensdroom over onderlinge verdeeldheid is kletskoek. Waarom? Omdat over dit onderwerp binnen onze partij op lokaal en provinciaal niveau nog op geen enkele manier gesproken is. Er zijn nog geen standpunten en er is ook geen conflict. Ik roep Guyt op dit onderwerp dus ook niet ter verantwoording!
Dreissen baseert zich in zijn artikel op een vorige week door mij geschreven email aan Guyt, waarin ik boos was over een mij toegespeeld ontwerp-communicatieplan rondom die CO2-opslag. De email gaat dus over dat communicatieplan en niet over de CO2-opslagdiscussie zelf! In die bewuste email vraag ik Guyt nadrukkelijk mij te vertellen wat zijn betrokkenheid is bij het opstellen van een tabel waarin bewoners en wijkverenigingen worden neergezet als vijand. Binnen de PvdA is het goed gebruik om elkaar recht-voor-zijn-raap te vragen waar het op staat.

Ik weet inmiddels waar Guyt staat in deze kwestie. Hij heeft aangegeven dat het concept-communicatieplan dat per ongeluk door de voorlichter van DSM naar buiten is gebracht geen status heeft. De kwalificatie die in het plan aan de bewoners is gegeven, verwerpt hij helemaal. Guyt heeft het standpunt van B&W ook in een antwoordbrief aan de gemeenteraad verduidelijkt. Verder zal hij op 1 februari aan de betrokken bewonersplatforms een toelichting geven vanuit welke positie het gemeentebestuur participeert in het overleg met het ministerie van EZ, de buurgemeenten en DSM.

Samengevat: Ik steun Ruud Guyt volledig als lijsttrekker van de PvdA Sittard-Geleen. Een ontwerpplan is niets meer dan dat, namelijk een ontwerp. En daar kun je afstand van nemen.

En hoe nu met de CO2-opslagdiscussie? Op dit moment is er geen beleidsstuk en dus nog geen discussie. Die komt er wel. Of Guyt en ik het dan eens zijn, dat zien we dan wel. Bij de PvdA is gelukkig altijd ruimte voor discussie en meningsverschil.

Roy Pennings
PvdA-Statenlid & kandidaat gemeenteraadslid Sittard-Geleen

EINDE PERSBERICHT
----------------

Naschrift: ik ben benieuwd hoeveel mensen mijn ingezonden brief (die op dezelfde pagina in de krant stond als het 'verdeeldheid'-artikel) meteen hebben begrepen. Niet veel denk ik, want de eindredactie heeft - per vergissing neem ik aan - enkele regels in het middengedeelte van de brief weggelaten. Daardoor werd niet meteen duidelijk dat ik DSM wijs op de door hen gemaakte duurzaamheidsbeloftes uit de DSM-gedragscode. In het artikel hieronder wordt wel duidelijk wat ik heb willen zeggen.

Burger als VIJAND- deel 2: waarom wil DSM niet reageren?

Vandaag sla ik de krant open en zie daar in het artikel over de terechte woede van de Geleense bewoners over het CO2-debacle staan dat initiatiefnemer DSM niet wil reageren op de kwestie. Via-via heb ik zelfs gehoord dat men intern de tabel waarin burgers als VIJAND worden bestempeld, bagatelliseert. Het zou slechts gaan om een voorontwerp, een eerste ideetje, wat 'copy&paste'-werk zogezegd. Nou, als dit zelfs maar het beginpunt van de discussie over de communicatie tussen bedrijf, overheid en bewoners is geweest, dan is dat nog steeds schandelijk!

Terug naar de 'geen commentaar'-houding van DSM. Dat kan dus echt niet!
Voor de duidelijkheid heb ik er maar eens even de officieel gepubliceerde gedragscode over duurzaamheid van DSM bijgehaald. Die staat onder meer vermeld in hun zogeheten Duurzaamheidsstrategie. Even ter herinnering: afgelopen jaar heeft DSM opnieuw wereldwijd de eerste plaats gehaald met haar duurzaamheidsbeleid en daar in de media veel heisa over gemaakt.

Nu lees ik in die duurzaamheidsstrategie de volgende passages (onderstreping is van mijzelf):
"Hoe we werken aan duurzaamheidsverbetering

• Door te streven naar voortdurende verbetering van de veiligheid en gezondheid van onze medewerkers, onze klanten en de mensen die in de omgeving van onze vestigingen wonen
• Door ons een verantwoordelijke partner te tonen tegenover de samenleving"

De gedragscode gaat verder door te beloven:
"We hanteren niet alleen hoge ethische normen voor onze eigen activiteiten (…). Onze benadering is van begin tot eind geïnspireerd door onze Values: Respect for People, Valuable Partnerships en Good Corporate Citizenship.”

Met andere woorden: het bewuste tabelletje (en ongetwijfeld de nadere uitwerking in het niet-gepubliceerde communicatieplan) en de weigering om zelfs maar een reactie te geven, zijn tegenstrijdig met de eigen gedragscode van DSM!

Mijn oproep
Beste DSM: je bent van oorsprong een Limburgse bedrijf. Laat je eigen Limburgers nu niet vallen en maak je dus niet van deze zaak af met een simpel 'geen commentaar'. Dat is namelijk geen 'good citizenship'!. Geef toe dat je helemaal fout zit met dit communicatieplan en gooi het direct in de prullenbak. Beloof vervolgens dat je in de toekomst met open vizier, vroegtijdig en dus zonder dubbele agenda's met de bewoners zult gaan communiceren op basis van gelijkheid. In het belang van Limburg moeten we af van het beeld van 'geritsel tussen enkele bedrijven en de overheid'.