Vrijdag is geen gehaktdag!

(Opmerking vooraf: onderstaand stuk stond vanmiddag al even op mijn weblog. Ik heb het er even afgehaald om nog wat aan de leesbaarheid te sleutelen. De inhoud is niet gewijzigd).

Beste lezer, het is verkiezingstijd in Sittard-Geleen. Blijkbaar is het dan voor sommigen binnen en buiten de politiek ook tijd om met grof geschut te gaan schieten en kan het dus gebeuren dat ook geprobeerd wordt om ook individuele mensen te beschadigen teneinde de eigen agenda nog beter voor het publieke en politieke voetlicht te brengen. Het maakt misschien mooi leesvoer in de krant, maar daarmee wordt het nog steeds niet automatisch waar. Aangezien de krant tot nu niet de moeite neemt om voor haar artikelen het principe van wederhoor (‘mijn kant van het verhaal’, dus) toe te passen, kan ik alleen op deze weblog mijn standpunt over de ontwikkelingen geven. Geen verdediging van iemand die zich persoonlijk voelt aangevallen over een krantenartikel in De Limburger van vandaag, maar van iemand wel met strijdlust tegen datgene waar ik in de politiek een hekel aan heb: politieke spelletjes over de rug van anderen waarbij de inhoudelijke zaak blijkbaar op de allerlaatste plaats staat!

Hierbij – in mijn laatste blog over deze farce - mijn positie in vijf punten:

1. Waarom ben ik hiermee bezig?
Samen met een aantal andere mensen in mijn straat woon ik met mijn gezin waarschijnlijk het dichtst bij alle ‘gevaarlijke goederen ’ontwikkelingen op het Chemelot terrein. Ik speel geen politieke spelletjes met de gezondheid van mijn gezin als inhoud. Maar tegelijkertijd is dit ook geen persoonlijk belang, want mede de reden waarom ik in de politiek zit, is dat waar je ook in Geleen woont, als er op Chemelot een ramp zou gebeuren dan is dat een ramp die ons allemaal even hard treft. Dat hebben ongelukken in het verleden meer dan duidelijk gemaakt, met kapotte ruiten tot in Geleen-Zuid aan toe. Er is een gezamenlijk en gedeeld belang om hiervoor te waken en dat doe ik dus ook. Mijn boosheid over het communicatieplan is daar een voorbeeld van.

2. Wel of geen twee petten?
De enige email (deels geciteerd in de krant) die ik vorige week naar wethouder Ruud Guyt in de zaak rond het communicatieplan heb gestuurd, geeft 1 ding ondubbelzinnig aan: ik stond/sta voor de inwoners die in het communicatieplan als vijanden zijn weggezet. Ik stelde in de email dat als de wethouder achter het communicatieplan zou staan, ik niet veel interesse meer heb om op de lokale PvdA-lijst te staan. Duidelijker kan het niet! Niet twee petten, maar 1 pet, die van boze inwoner van deze stad! De positie van Guyt over het communicatieplan staat in de brief aan de gemeenteraad en die is volgens mij helder. Op die basis heb ik publiekelijk bevestigd dat ik achter mijn lokale lijsttrekker sta. Overigens was die email aan Guyt geen geheim, want hij was in kopie gestuurd aan het bestuur van mijn eigen buurtvereniging. Had ik – volgens sommigen blijkbaar – mijn politieke voorman willen beschermen, dan had ik dus zeker geen email gestuurd en al zeker niet in kopie naar derden. Daarmee wordt hopelijk opnieuw duidelijk dat ik geen dubbele agenda heb en al zeker geen dubbele pet.

3. Wel of geen ‘verrader’ en wat is ‘belaagd’?
In het artikel van vandaag in De Limburger (29 januari) wordt gesteld dat sommigen vinden dat ik enig belang van de wijkplatforms verraden heb. Mijn vraag: wie zijn die ‘sommigen’?, of is deze term in het kader van de verkiezingen en de ether in geslingerd om een bepaalde afbraaksfeer neer te zetten? Bijna hilarisch is de suggestie in de krant dat ik geprobeerd zou hebben om ofwel het proces rondom mijn terugtreden als platformvoorzitter de bewonersgroepen heb belaagd en geprobeerd heb “te bewerken en te soufleren ”. Even voor de duidelijkheid (en ik heb de email bewaard): de term ‘belaagd ’ is bedacht door de adviseur van het platform Geleen-West nadat ik een enkel antwoord (klik HIER voor de tekst van die email op 23 januari) had gestuurd op een rechtstreekse vraag van het Krawinkelse platformlid Jos Driessen.
Is het vreemd dat ik in deze email aan de leden van het platform vraag dan maar schriftelijk te bevestigen wat er in de vergadering gezegd is, gezien het feit dat de dag ervoor de conversaties tijdens mijn laatste vergadering als platformvoorzitter (met de bovengenoemde mensen plus platformadviseur Geven uit Krawinkel), pardoes en met een flinke draai in de krant stonden?

Maar nu stel, dat ik tijdens die bewuste vergadering met het platform alles verkeerd begrepen heb… Dat ik na mijn uitleg over de gang van zaken niet gehoord heb (of willen horen) dat de platformleden mij een verrader vinden en dat ze mij wilden dwingen om te vertrekken… Zou het dan niet logisch zijn geweest dat de platformleden mij zeker op basis van mijn antwoord-email (zie bovengenoemde link) aan Driessen hadden laten weten dat ze mijn interpretatie van de vergadering beslist niet deelden? Zouden ze dan niet op zijn minst gereageerd hebben op het door mij opgestelde persbericht (zie hieronder) over mijn terugtreden als voorzitter? Onwaarschijnlijk.

4. Persbericht en naïviteit?
Het bijzondere aan het door mij opgestelde persbericht over mijn vertrek als platformvoorzitter is, dat het bericht de dag voordat ik het doorstuurde naar de krant eerst naar de platformleden was gestuurd met het verzoek daarop te reageren en eventuele fouten te corrigeren. Daarop kwam geen reactie. In mijn laatste vergadering begin vorige week heb ik nog eens expliciet gevraagd of iedereen ook akkoord was met het persbericht. Het antwoord was: ja. En naïef? Die inschatting komt van auteur Dreissen, een man die ik niet ken en die ook tot nu niet de moeite heeft genomen om ook eens mijn mening in deze zaak te vragen. Ik laat het maar voor zijn rekening.

5. Gerieven van Guyt?
In het opiniestuk van vandaag werd gesuggereerd, dat ik een persbericht over mijn steun aan Guyt opgesteld heb omdat dat van hem zou moeten. Het komt maar niet over bij de krant: ik was boos over het communicatieplan! Dat zou iedereen zijn die zonder verdere reden als vijand in een nota wordt weggezet. Dat heeft niets te maken met het CO2-dossier op zich, want daarover is binnen de PvdA (en dus ook tussen Guyt en mijzelf) nog geen discussie over gevoerd. Het persbericht waar de krant vandaag aan refereert (maar overigens tot nu niet gepubliceerd heeft; het staat wel iets verderop in deze weblog) is er gekomen om dit punt nog maar eens te verduidelijken. Geen gerieven van Guyt dus, maar gewoon zeggen waar en hoe het erbij staat.

6. Gaat dit nog lang door zo?
Nee, als het aan mij ligt niet. Vrijdag is niet gehaktdag. Het zijn spelletjes om de spelletjes en daar heb ik – zoals boven al gezegd – een hekel aan. Ondertussen verliezen we het zicht op de echte inhoud: CO2-opslag en overige veiligheidsissues in Sittard en Geleen. Wie het bovenstaande stuk niet gelooft, geen boodschap heeft aan mijn inzet voor de wijken in Geleen-West in de afgelopen jaren en op basis van de krantenartikelen en de algehele verkiezingshype zijn oordeel klaar heeft, die kan ik met verdere publicaties ook niet meer bereiken. Jammer, maar het zij zo.

Tenslotte, ik ben maandagavond bij de bespreking tussen de wethouder en de buurtverenigingen en zal daar als aandachtige buurtbewoner luisteren. Guyt zal zeggen wat hij te zeggen heeft en dat is voor mij dat.

Over communicatieplannen en nachtelijke LPG-treinen

Gisteren las ik in de krant dat zowel de gemeente Sittard-Geleen (opnieuw) als ook DSM duidelijk afstand nemen van het communicatieplan over de CO2-opslag. Los van de gemeente (van wie ik zo’n reactie ook gewoon verwacht), ben ik blij dat DSM nu heeft begrepen dat ze het niet bij het weigeren van commentaar op deze zaak kon laten.
Ik heb het persbericht erop nagelezen (klik HIER voor het persbericht) en natuurlijk houdt DSM toch weer een slag om de arm: het communicatieplan mag dan wel in de prullenbak liggen, maar volgens DSM ligt de uitvoering van de CO2-opslag alleen (tijdelijk) even stil als gevolg van een paar problemen rondom vergunningen. Ik heb de indruk dat het oorspronkelijk de bedoeling van DSM was om samen met het ministerie van Economische Zaken een soort ‘verkorte’ vergunningsprocedure te volgen, waarbij inderdaad de mogelijkheden voor inspraak en bezwaar flink zouden zijn beperkt. Gelukkig heeft in ieder geval gedeputeerde Kersten dit weten tegen te houden en moet alsnog de ‘Koninklijke Vergunningsweg’ worden gevolgd. Op die manier kunnen burgers en de andere belangengroepen (denk onder meer aan Milieufederatie en Graetheidecomité) in ieder geval niet worden overgeslagen!

DSM moet wel begrijpen dat ze bij alle toekomstige plannen nu een extra kritische bevolking tegenover zich ziet, die zich op ieder punt zal afvragen of ze nu wel serieus en tijdig wordt geïnformeerd en ook nog inspraak heeft, of dat de informatie deel uitmaakt van een campagne van misinformatie. DSM: hier ligt een behoorlijke uitdaging voor je om te laten zien hoe transparant en eerlijk je het met de Sittardse en Geleense burgers voor hebt.

En straks nog de LPG-nachttreinen?
Op een ander – gerelateerd - punt: in de krant stond ook de aankondiging van Sabic dat men nog veel meer LPG-wagons vanuit Eindhoven via Sittard naar Geleen wil halen. Bedrijfseconomisch misschien wel te begrijpen: gas is nu relatief goedkoop en de goedkoopste vervoersmethode is via het spoor. In een eerder overleg heb ik gevraagd waarom er niet per binnenschip kan worden getransporteerd. Immers, er lopen al leidingen tot bijna aan de binnenhaven van Stein. De reden is – wat Chemelot (als transporteur ten behoeve van Sabic) betreft - simpel: de aanbieder van het gas heeft zelf geen voorzieningen voor transport over water. Het zou extra geld kosten om het alsnog over te pompen in binnenschepen en dan zou het financieel voordeel van LPG tegenover andere grondstoffen weer verdwenen zijn.
Los van het gevaar van LPG-treinen (ondanks de zogeheten warme-BLEVE-vrije methodiek, die echter niet garandeert dat een enkele wagon toch kan exploderen met een enorme krater tot gevolg; test-video’s zijn zo te vinden op YouTube), maak ik mij vooral ook zorgen over het tijdstip van die mogelijke transporten.
Het spoor tussen Sittard en Maastricht is nu al heel zwaar belast, vooral met personenvervoer. In toekomst wil de overheid dat openbaar personentreinvervoer nog verder gaan stimuleren. Aangezien ik niet verwacht dat we op korte termijn rails gaan bijplaatsen, kan het niet anders dan dat daardoor het treinvrachtvervoer overdag onder druk komt te staan en naar de nacht zal (moeten) gaan verschuiven. Het spoorboekje voor personenvervoer bepaalt straks wanneer er nog vrachttreinen kunnen rijden. Het zou dus zomaar kunnen, dat de treinen met gevaarlijke stoffen over een paar jaar ’s nachts Sittard en Geleen binnenrollen, juist op het moment dat de grootste concentratie aan mensen thuis ligt de slapen. Bedenk dan dat ’s nachts de hulpverlening toch iets moeilijker op gang komt dan overdag, en het ‘worst case’ scenario ligt op de deurmat.
Door de provincie is navraag gedaan bij Prorail. Daar heeft men verzekerd, dat tussen Sittard en Maastricht overdag in ieder geval 2 slots per uur open blijven voor vrachtvervoer. Dat zal best kloppen. Ik vraag mij dan echter af voor wie die slots dan zullen zijn? Ik verwacht zelf dat internationale doorgaande vrachttreinen vanwege de complexe internationale logistiek dan voorrang krijgen boven treinen met een eigen Nederlandse bestemming. Als ik dan inschat dat de gewenste toename van LPG-vervoer van Sabic zal leiden tot zeker 8-10 treinen (van elk 750 meter lengte) alleen al naar Chemelot, dan kan het haast niet anders dan dat we in Sittard en Geleen op termijn te maken krijgen met een stroom van nachtelijke LPG-treinen. En dan tel ik de wagons met andere gevaarlijke stoffen nog niet mee. In Den Haag zijn met de uitwerking van het zogeheten Rijksbesluit Basisnet Vervoer Gevaarlijke Stoffen (geïnitieerd onder oud CDA-minister Carla Peijs) de politieke wissels voor dit beleid en voor een inperking van de publieke weerstand tegen dit soort ontwikkelingen al gezet.

De provincie aan de glasvezel?

Het gewone politieke werk in de Staten gaat ondertussen gewoon door. Afgelopen vrijdag werd onder meer het inmiddels veel geciteerde ICT-plan (ook: glasvezelplan) van gedeputeerde Jos Hessels in de commissie Economisch Domein besproken. Het onderwerp was al twee keer eerder (nog onder oud-gedeputeerde Vrehen) langs gekomen, maar telkens bleek dat eigenlijk niet duidelijk was wat we als provincie nu precies wilden. Het nieuwe plan van Hessels was al vaak aangekondigd, maar de daadwerkelijke publicatie heeft dus wel even op zich laten wachten.

Even ter herinnering: enige maanden geleden claimde Hessels alvast eventjes zeker 100 miljoen uit de verkoop van Essent om overal in Limburg glasvezel te gaan leggen. Een concreet plan was er niet, maar het zou allemaal zeker zoveel gaan kosten en misschien nog wel meer. Dat leidde toen tot flink protest, zowel bij PS als ook daarbuiten. Eerst maar eens zien waar je mee komt, zullen velen gedacht hebben.

Het plan is er nu, en: ja! Hessels wil overal in Limburg glasvezel aanleggen. Nu ligt er bijna overal al glasvezel, maar die stopt bij de lokale KPN- centrale. De zogeheten ‘last mile’ van de centrale tot aan de voordeur bestaat nog steeds voornamelijk uit een koperdraadje. Dat draadje heeft zijn maximale capaciteit inmiddels zowat bereikt, dus nog snellere verbindingen zitten er niet in. Wie dat wel wil, moet zelf zorgen voor die ‘last mile’ en dat kost nogal wat. De grote bedrijven in onze provincie zijn al wel helemaal verglaasd. KPN heeft niet veel zin om nu de gewone consument en al die kleinere bedrijven te verglazen, want dat zijn dure investeringen en op die ‘last mile’ heeft de KPN zowat een monopolie. De ‘last mile’ als cash-cow zogezegd. Hessels ziet een marktfalen en wil daar ten behoeve van het Midden- en Kleinbedrijf iets aan doen.

De gepresenteerde nota maakt vrijwel meteen duidelijk: Hessels gaat voor hardware. Hij wil dat de provincie de ‘last mile’ zelf gaat aanleggen, zowel voor bedrijven, maar ook voor de consument. Immers: wat voor diensten zou je supersnel kunnen of willen aanbieden, als uiteindelijk bij de klant de bandbreedte tot een fractie geknepen wordt?! Hessels’ doel is om daarmee KPN te dwingen zelf nu ook actie te gaan ondernemen. Ondertussen piepen de kabelmaatschappijen, want die zien al gebeuren dat ze er nog een provinciale concurrent bij gaan krijgen. Ze stellen bovendien dat Limburg niet achterloopt bij de andere provincies en de Randstad. Staatssteunproblemen voor zijn plannen voorziet Hessels niet, want hij denkt te kunnen participeren in bedrijven die de aanleg willen verzorgen. Dat moet dan weer leiden tot inkomsten voor de provincie die de ‘Essentpot’ weer kunnen aanvullen.

Ik ben zelf voor steeds verdere verbetering van het ICT-netwerk in Limburg. Het is werkelijk een van de cruciale elementen in de besluitvorming van bedrijven om zich in onze provincie te vestigen (of er niet uit weg te gaan). Ondanks een aantal goede ideeën is de nota echter nogal rommelig, met enerzijds te weinig focus en op andere punten veel te veel. Ik denk dat:

1. Zodra Hessels begint met de aanleg, KPN een vlucht voorwaarts gaat nemen en zelf ook die glasvezel gaat leggen. Ze hebben dan immers niets meer te verliezen. Prima toch? Nee. Bij KPN liggen de buizen al in de grond en is het een kwestie van doortrekken. Hun investeringkosten zijn daardoor lager dan die van de provincie. De provincie heeft bij voorbaat een achterstand. Straks hebben we voor heel veel geld een extra glasvezelnet aangelegd dat dan niet meer kan concurreren met het netwerk dat KPN dan ook heeft gelegd en feitelijk overbodig is. Dat Hessels een actievere en meer concurrerende KPN wil, kan ik begrijpen. Maar daar hebben we de OPTA voor.
2. Het Kenniswijk-project in Eindhoven/Nuenen een paar jaar geleden heeft ook laten zien dat goede ICT-infrastructuur wel belangrijk is, maar als er geen geïdentificeerde vraag is vanuit bedrijven en consumenten naar supersnel internet, dan komen er ook geen diensten en dan ligt het netwerk er straks wat erbij. De nota verwijst naar een rapportje over een dienstenvraag bij het MKB (want daar richt Hessels zich op), maar daaruit kun je niet halen of glasvezel nodig is om die vraag te bevredigen.
3. Hessels wil het glasvezelnetwerk koppelen aan de provinciale beeldbepalende projecten (BBOs): Avantis, de Chemelot Campus, Life-science Campus Maastricht en de Floriade. Da’s raar, want deze technologie/bedrijventerreinen zijn al helemaal verglaasd tot de deur aan toe. Wat je zou willen is dat de al gevestigde bedrijven op deze terreinen nu ook MKBs die zich daar willen vestigen toegang gaan geven tot dit superbreedband. Dan ontstaat er vanzelf een clustering van high-tech bedrijven met eenzelfde soort behoefte. De bakker op de hoek heeft echt geen superbreedband nodig.
4. Wat vooral ontbreekt in de nota is een duidelijke visie over hoe de infrastructuur gaat leiden tot meer werkgelegenheid in Limburg. Immers: als overal glasvezel ligt, dan kunnen dienstaanbieders van buiten de provincie net zo snel bij de Limburgse consument terecht als wanneer zij in Limburg gevestigd zouden zijn. Onze ICT-bedrijven hebben volgens mij een heel ander probleem: er is een goede HBO-opleiding voor ICT bij de Hogeschool-Zuid. Doordat er hier geen passende werkgevers zijn, vertrekken die jongeren naar de Randstad. Ondertussen hebben de bedrijven hier wel degelijk behoefte aan goed opgeleide MBOers die een bedrijfsnetwerk kunnen onderhouden. Doordat echter netwerken en serverparken inmiddels behoorlijk gevirtualiseerd zijn, ontstaat het probleem dat MBOers die zijn opgeleid om een server ‘vast te pakken’ en kabels te leggen, nu conceptueel niet in staat zijn om met die virtualisatie om te gaan. Dat hebben ze niet geleerd en ze hebben het niet in de praktijk kunnen zien. Wil je een goed ICT-beleid in Limburg, dan moet je beginnen om die MBOers de kans te geven om beter hun weg te vinden in stages bij Limburgse ICT-bedrijven. Dat gebeurt nu te weinig.
   
   Samengevat vind ik dat de nota nog eens flink herschreven moet worden. De business case die Hessels wil gaan maken, moet in ieder geval veel dieper ingaan op de vraag en noodzaak bij het MKB en minder vanuit het idee dat ‘glasvezel wel goed moet zijn’. Ik zie meer in het stimuleren van de genoemde clustergedachte waarbij de grote bedrijven de kleinere ondernemingen laten meeliften. Daarnaast moet er beter bekeken worden naar de opleidingsbehoefte die vanuit het Limburgse bedrijfsleven is benoemd: waar zijn die gespecialiseerde MBOers? Tenslotte heb ik mijn twijfel ook bij het steunfonds dat Hessels wil inrichten om daarmee de ontwikkeling van breedbanddiensten te stimuleren. Als dat geld uit het Innovatiefonds moet komen, dan zijn we snel klaar, want die 20 miljoen zijn al praktisch vergeven.

Welke verdeeldheid binnen de PvdA?

Gisteren werd door de krant (en anderen) een interessant - maar onwaar - boompje opgezet over een vermeende verdeeldheid tussen wethouder Ruud Guyt en mijzelf over de mogelijke opslag van CO2 in de grond onder Chemelot. Omdat de auteur van het artikel duidelijk niet in staat is gebleken om mijn vorige week geschreven email goed te lezen, de context te begrijpen en een onderscheid te maken tussen feitelijke informatie en de hem aangedragen achterklap (en daarbij nalaat het journaliustieke principe van hoor/wederhoor toe te passen), heb ik een persbericht opgesteld dat volgens mij aan duidelijkheid niets te wensen overlaat:

------------------
BEGIN PERSBERICHT

Pennings en Guyt: CO2-opslagdiscussie is nog helemaal niet gevoerd
"Gesuggereerde verdeeldheid binnen PvdA Sittard-Geleen is kletskoek"

In een afgelopen vrijdag (22 januari) verschenen krantenartikel in De Limburger, constateert journalist Frans Dreissen dat er verdeeldheid moet bestaan tussen wethouder Ruud Guyt en mijzelf over de mogelijke komst van een CO2-opslag onder Chemelot. Deze door de oppositie - in de verkiezingstijd zeker gehoopte - wensdroom over onderlinge verdeeldheid is kletskoek. Waarom? Omdat over dit onderwerp binnen onze partij op lokaal en provinciaal niveau nog op geen enkele manier gesproken is. Er zijn nog geen standpunten en er is ook geen conflict. Ik roep Guyt op dit onderwerp dus ook niet ter verantwoording!
Dreissen baseert zich in zijn artikel op een vorige week door mij geschreven email aan Guyt, waarin ik boos was over een mij toegespeeld ontwerp-communicatieplan rondom die CO2-opslag. De email gaat dus over dat communicatieplan en niet over de CO2-opslagdiscussie zelf! In die bewuste email vraag ik Guyt nadrukkelijk mij te vertellen wat zijn betrokkenheid is bij het opstellen van een tabel waarin bewoners en wijkverenigingen worden neergezet als vijand. Binnen de PvdA is het goed gebruik om elkaar recht-voor-zijn-raap te vragen waar het op staat.

Ik weet inmiddels waar Guyt staat in deze kwestie. Hij heeft aangegeven dat het concept-communicatieplan dat per ongeluk door de voorlichter van DSM naar buiten is gebracht geen status heeft. De kwalificatie die in het plan aan de bewoners is gegeven, verwerpt hij helemaal. Guyt heeft het standpunt van B&W ook in een antwoordbrief aan de gemeenteraad verduidelijkt. Verder zal hij op 1 februari aan de betrokken bewonersplatforms een toelichting geven vanuit welke positie het gemeentebestuur participeert in het overleg met het ministerie van EZ, de buurgemeenten en DSM.

Samengevat: Ik steun Ruud Guyt volledig als lijsttrekker van de PvdA Sittard-Geleen. Een ontwerpplan is niets meer dan dat, namelijk een ontwerp. En daar kun je afstand van nemen.

En hoe nu met de CO2-opslagdiscussie? Op dit moment is er geen beleidsstuk en dus nog geen discussie. Die komt er wel. Of Guyt en ik het dan eens zijn, dat zien we dan wel. Bij de PvdA is gelukkig altijd ruimte voor discussie en meningsverschil.

Roy Pennings
PvdA-Statenlid & kandidaat gemeenteraadslid Sittard-Geleen

EINDE PERSBERICHT
----------------

Naschrift: ik ben benieuwd hoeveel mensen mijn ingezonden brief (die op dezelfde pagina in de krant stond als het 'verdeeldheid'-artikel) meteen hebben begrepen. Niet veel denk ik, want de eindredactie heeft - per vergissing neem ik aan - enkele regels in het middengedeelte van de brief weggelaten. Daardoor werd niet meteen duidelijk dat ik DSM wijs op de door hen gemaakte duurzaamheidsbeloftes uit de DSM-gedragscode. In het artikel hieronder wordt wel duidelijk wat ik heb willen zeggen.

Burger als VIJAND- deel 2: waarom wil DSM niet reageren?

Vandaag sla ik de krant open en zie daar in het artikel over de terechte woede van de Geleense bewoners over het CO2-debacle staan dat initiatiefnemer DSM niet wil reageren op de kwestie. Via-via heb ik zelfs gehoord dat men intern de tabel waarin burgers als VIJAND worden bestempeld, bagatelliseert. Het zou slechts gaan om een voorontwerp, een eerste ideetje, wat 'copy&paste'-werk zogezegd. Nou, als dit zelfs maar het beginpunt van de discussie over de communicatie tussen bedrijf, overheid en bewoners is geweest, dan is dat nog steeds schandelijk!

Terug naar de 'geen commentaar'-houding van DSM. Dat kan dus echt niet!
Voor de duidelijkheid heb ik er maar eens even de officieel gepubliceerde gedragscode over duurzaamheid van DSM bijgehaald. Die staat onder meer vermeld in hun zogeheten Duurzaamheidsstrategie. Even ter herinnering: afgelopen jaar heeft DSM opnieuw wereldwijd de eerste plaats gehaald met haar duurzaamheidsbeleid en daar in de media veel heisa over gemaakt.

Nu lees ik in die duurzaamheidsstrategie de volgende passages (onderstreping is van mijzelf):
"Hoe we werken aan duurzaamheidsverbetering

• Door te streven naar voortdurende verbetering van de veiligheid en gezondheid van onze medewerkers, onze klanten en de mensen die in de omgeving van onze vestigingen wonen
• Door ons een verantwoordelijke partner te tonen tegenover de samenleving"

De gedragscode gaat verder door te beloven:
"We hanteren niet alleen hoge ethische normen voor onze eigen activiteiten (…). Onze benadering is van begin tot eind geïnspireerd door onze Values: Respect for People, Valuable Partnerships en Good Corporate Citizenship.”

Met andere woorden: het bewuste tabelletje (en ongetwijfeld de nadere uitwerking in het niet-gepubliceerde communicatieplan) en de weigering om zelfs maar een reactie te geven, zijn tegenstrijdig met de eigen gedragscode van DSM!

Mijn oproep
Beste DSM: je bent van oorsprong een Limburgse bedrijf. Laat je eigen Limburgers nu niet vallen en maak je dus niet van deze zaak af met een simpel 'geen commentaar'. Dat is namelijk geen 'good citizenship'!. Geef toe dat je helemaal fout zit met dit communicatieplan en gooi het direct in de prullenbak. Beloof vervolgens dat je in de toekomst met open vizier, vroegtijdig en dus zonder dubbele agenda's met de bewoners zult gaan communiceren op basis van gelijkheid. In het belang van Limburg moeten we af van het beeld van 'geritsel tussen enkele bedrijven en de overheid'.

Bewonersplatform Geleen-West heeft nieuwe interim-voorzitter

Ik heb gisteravond in een overleg van het Bewonersplatform Geleen-West aangegeven per direct mijn functie als voorzitter ter beschikking te willen stellen.
Reden voor deze stap is dat ik wil vermijden dat buitenstaanders op enig moment de indruk zouden kunnen krijgen dat ik als voorzitter van het platform en tegelijkertijd kandidaat op de PvdA-kieslijst in Sittard-Geleen in een situatie van belangenverstrengeling zou kunnen komen. Dat is nooit eerder gebeurd en zal dus ook nooit gebeuren.
De vereniging moet zonder enige verdachtmaking van 'dubbele petten' de volledige bewegingsvrijheid hebben om in het debacle over de 'VIJANDEN-tabel', de LPG-transporten van SABIC of de aanstaande Veranderingsvergunning van Chemelot in actie te kunnen komen. De interim-voorzitter is vanaf vandaag Eric Haartmans uit Lindenheuvel.

Ik wens het Bewonersplatform Geleen-West en Eric heel veel succes met hun verdere activiteiten en zal ook in toekomst de ontwikkelingen nauw volgen, als Statenlid en - zeker - op deze weblog.

De burger als VIJAND: veel gekker moet het niet worden!

Het is te gek voor woorden als je in een gezamenlijke concept-nota van de gemeente Sittard-Geleen, de provincie Limburg (en initiatiefnemer DSM Agro) over de mogelijke aanleg van een CO2-opslagvoorziening onder Chemelot een communicatieplan aantreft waarin onomwonden staat dat bewoners, wijkplatforms en sommige journalisten moeten worden beschouwd als VIJANDEN. Burgers als vijanden? Veel gekker moet het niet worden!
Als gekozen provinciale politicus kun je je niet anders dan schamen voor dit soort uitlatingen. Ik zou mij ook schamen, als ik niet tegelijkertijd zo kwaad was! Volgens het communicatieplan ben ik namelijk – als bewoner van het Mauritspark en directe buur van Chemelot en DSM en daarnaast ook nog voorzitter van het bewonersplatform Geleen-West - ook een van die vijanden van onze lokale en regionale overheden. Mooi is dat!

Uit het stuk dat afgelopen zaterdag in de krant werd gepubliceerd, komt voor mij naar voren dat initiatiefnemer DSM Agro hier een wel heel bedenkelijke rol speelt: om haar doel – ondergrondse opslag van CO2 in een zeer dichtbebouwd gebied met veel zware chemische industrie – te realiseren, wordt een classificatie gemaakt over wie – in mijn bewoordingen – monddood gemaakt moet worden, wie misinformatie moet krijgen en hoe voorkomen moet worden dat dit actuele onderwerp onderdeel wordt van de komende lokale verkiezingen. Want, zo is de beschreven denkwijze, dan verliest DSM de greep en strakke controle. Een tweede Barendrecht-debacle dus. Het zou toch te gek zijn, als DSM zich door een stelletje bezorgde bewoners een zwaar bevochten gunning door het ministerie van Economische Zaken door de neus zou laten boren?! Wat denken die bewoners en die wijkplatforms wel?! Ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat de bedenkers bij DSM in hun denkwijze – hopelijk zeer tijdelijk – vervallen zijn tot een haast vergeten regentenmentaliteit, er vanuit gaand dat die simpele inwoners van Geleen wel met kraaltjes en spiegeltjes zullen ‘omgaan’.

Waarom denk ik dat de tekst van het communicatieplan uit de koker van DSM komt? Dat haal ik uit het feit dat bij de opstelling van het plan een voor mij onbekend adviesbureautje onder de naam SPINConsult betrokken is. Wie zich SPINConsult noemt (het enige dat ik gevonden heb is dat het lijkt te gaan om een zzp-bedrijfje uit Rotterdam – raar dat DSM met dit soort eenmanszaakjes dit soort grootschalige projecten opzet), biedt volgens mij meer dan gewoon communicatieadvies (een bedrijfstak waar ik verder veel respect voor heb). Doet het bedrijf precies datgene wat de naam SPINConsult doet vermoeden: een “spin” (Engels voor: (ver-)draaien) geven aan informatie om daarmee een vooraf bepaald eigen doel te bereiken?
In landen als Engeland gaat men heel ver in commercieel ‘spin-advies’: daar wordt door een aantal adviesbedrijven bewust ingezet op misinformatie, het discrediteren van tegenstanders en het onder druk zetten van politici om toch maar de gewenste vergunning of andere regeling voor de commerciële opdrachtgever te bemachtigen. Ik hoop van harte dat we in Nederland niet tot dit soort praktijken afglijden. Voor de duidelijkheid: SPINConsult kan zonder meer een volstrekt oprechte communicatieadviseur zijn die zich houdt aan de ‘koninklijke weg’, maar ik wordt toch erg achterdochtig als ik geen website kan vinden, niet meer dan een 06-nummer als contactpunt tegenkom dat bovendien “niet in gebruik” blijkt te zijn, en de enige medewerker toch een mooie opdracht van industriegigant DSM heeft… Ik verwacht dat DSM mij als burger en als politicus snel meer opheldering verschaft over hun relatie met SPINConsult en hun rol in dit dossier! Mocht ik mij in SPINConsult vergist hebben, dan zal ik op deze website daarvoor mijn verontschuldigingen aanbieden, maar als politicus vind ik dat ik deze vragen en twijfels mag en moet hebben.

Oh ja – en over de inhoud (de CO2-opslag onder Chemelot) hebben we het nog niet eens gehad. Er is namelijk nog steeds geen eerlijke, openlijke en oprechte discussie over de risico’s van dit proefproject geweest. Met niemand! Het enige dat ik tot nu heb kunnen achterhalen, is dat het ministerie van Economische Zaken in deze zaak een grote rol speelt. Welke rol, waarom, waarom hier in het Limburgse, hoe en op welke manier?? Vragen, vragen, vragen…

Ik wil precies weten hoe de gemeente Sittard-Geleen – specifiek het college van B&W - onze Gedeputeerde en ook DSM in deze zaak zitten? B&W en de gedeputeerde zijn de opdrachtgevers voor de nota. Wat ik wil weten, is het volgende:

1. Wie heeft opdracht gegeven voor het opstellen van het communicatieplan?


2. Wie (welke organisatie(s), welke personen) heeft het communicatieplan geschreven?


3. Hebben de politieke besluitvormers het communicatieplan al gelezen?


4. Is het communicatieplan al door de besluitvormers goedgekeurd?


5. Staan de politieke besluitvormers achter de aanbevelingen van het communicatieplan?


6. Wat vinden B&W principieel van de kwalificatie van burger(groepen) uit haar gemeente onder de noemer ‘vijanden’?


7. Hoe gaan B&W in de toekomst om met externe partijen die een deel van haar burgers kwalificeren als ‘vijanden’?


8. Wat is de exacte rol van SPINConsult in dit communicatieplan?


9. Is het intern beleid en normale terminologie van DSM om burgers van deze provincie te bestempelen als 'vijand'?

Ik verwacht dat het college van B&W van Sittard-Geleen zo snel mogelijk tekst en uitleg komt geven over deze onverkwikkelijke zaak, zowel aan de gemeenteraad (ik hoop dat mijn lokale collega-politici dit onderwerp oppakken) als ook aan de bewoners uit de wijken. Wethouder Guyt (juist ja: mijn eigen partijgenoot en lijsttrekker van een partij waar ik ook op de lokale kieslijst sta) heeft al aangekondigd eind deze maand met alle betrokken wijken en bewoners te komen praten. Een eerste stap, en hij zal met een heel goed verhaal moeten komen.
Ik verwacht in ieder geval van Guyt als wethouder en als PvdAer dat hij volledig afstand neemt van het advies in het communicatieplan en dat hij de opstellers ervan in niet mis te verstane bewoordingen duidelijk maakt dat dit onacceptabel is! De enige terechte maatregel die daarop wat mij betreft mag volgen, is dat het hele dossier voorlopig in een hele koude ijskast gestopt wordt. Later…heel veel later… kunnen we dan nog eens opnieuw SAMEN kijken naar de inhoudelijke voors en tegens van CO2-opslag in de grond onder Chemelot.

Om ook vast te stellen wat de rol van de provincie precies is (geweest), heb ik als Statenlid, samen met CDA-collega Math Nijsten uit Geleen, vandaag schriftelijke vragen gesteld aan gedeputeerde Bert Kersten (ook een PvdAer). De vragen staan HIER (de antwoorden zullen t.z.t. ook hier komen).

De onderste steen moet boven. Alleen zo kan de politiek laten zien dat zij er is VOOR de burger en niet omgekeerd!

Buitenring: schriftelijke vragen aan GS over financiele risico's

Dit jaar staat de besluitvorming over de aanleg van de Buitenring Parkstad op de agenda. De verwachting is dat in maart het zogeheten gedetailleerde Inpassingsplan zal worden gepubliceerd. Na het doorlopen van de diverse inspraakprocedures zullen Provinciale Staten op 9 juli een definitief standpunt moeten bepalen. Een spannend jaar dus.
In de aanloop naar die besluitvorming ben ik zeer geinteresseerd hoe de provincie de financiele risico's van de aanleg denkt te gaan managen. Op dit moment ligt het totale budget voor de Buitenring op 240 miljoen euro (incl. optimalisaties en aansluiting bij Landgraaf). Niet gering dus! Welke risico's draagt de provincie nu zelf en welke risico's zullen voor rekening van het aannemersconsortium komen, mocht de weg ook echt aangelegd gaan worden?

Ik zie drie soorten risico's:
1. funderingsrisico's
2. vertragingsrisico's
3. prijsrisico's
4. meerwerkkosten

Om hier meer zicht op te krijgen, heb ik vorige week schriftelijke vragen aan gedeputeerde Staten gesteld. Ik verwacht zelf dat een aantal vragen nog niet (defintief) beantwoord zal kunnen worden, omdat we natuurlijk nog niet in de contractonderhandelingsfase met aannemers zitten. Ik wil vooral meer weten over de strategie en denkrichtingen die GS denken te gaan hanteren in die onderhandelingen. Door de vragen in dit vroege stadium al te stellen, wil ik vermijden dat we in juli erachter komen dat sommige risico's toch niet zijn meegenomen. Mijn vragen staan HIER. Uiteraard zal ik ook de antwoorden publiceren op het moment dat ze bekend zijn.

Gedeputeerden komen goed uit onderzoek bonnetjesaffaire

De bonnetjesaffaire van onze twee PvdA-gedeputeerden is nu eindelijk afgelopen. Gistermiddag werd in Urmond een uitgebreid rapport aan de media gepresenteerd, opgesteld door ons Tweede kamerlid Lia Roefs en onze gewestvoorzitter Marcel Kleijnen. Zij hadden een extern accountantsbureau de opdracht gegeven om met de fijnstmogelijke kam nog eens door alle bonnetjes te gaan en alles aan hen te rapporteren. Los daarvan hebben Roefs en Kleijnen het declaratiegedrag van de gedeputeerden beoordeeld tegen het licht van de interne PvdA-gedragscode. Conclusie: de declaraties zijn door het provinciaal apparaat volstrekt verkeerd op het internet gepubliceerd, met heel veel dubbeltellingen, declaraties die helemaal niet van de gedeputeerden afkomstig waren of andere jaargangen.
Van de oorspronkelijk 70.000 euro van Kersten, blijft volgens de accountant 27.000 euro over. Bij Wolfs moest het bedrag verlaagd worden van 60.000 euro naar 25.000 euro. Zelfs de optelsom van alle bonnetjes klopte niet.
Daarnaast heeft - zo stel ik zelf vast - ook de krant een paar flinke steken laten vallen door niet erg zorgvuldig het door hen zelf opgevraagde bronmateriaal te controleren. De conclusies over onterechte declaraties en graaigedrag waren wel erg snel getrokken. Zo is er door de krant destijds snel aangegeven dat de gedeputeerden toch een vaste onkostenvergoeding hadden van 600 euro per maand. de werkelijkheid is dat die 600 euro een bruto-bedrag is (dus moet er 52% vanaf), de eigen bijdrage van de mobiele telefoon is er niet van afgetrokken en ook niet de bijdrage die de gedeputeerden verplicht moeten leveren (net als alle fractieleden) aan de fractiekas. De maandelijke netto onkostenvergoeding blijkt dan plotseling 166,65 euro te zijn. Nog steeds een aardig bedrag. Daar kun je toch zeker dat rolletje drop en die poster van betalen, denk je dan. Antwoord: ja. Dat hadden we ook niet moeten doen, bevestigen de gedeputeerden nog maar eens. Het onderzoek laat echter wel zien dat - zonder dat de gedeputeerden de eindverantwoordelijkheid afschuiven - deze kosten door onoplettendheid en een samenloop van omstandigheden zijn meegenomen. Overigens - louter formeel - de rolletjes drop vallen wel onder de officiele declaratieregels en konden dus rechtmatig gedeclareerd worden. Als PvdAers moeten we dit echter gewoon niet doen, en daar zijn de gedeputeerden zich ook van bewust.
Hebben de twee graaigedrag vertoond of zijn wij als belastingbetalers benadeeld: ik zeg NEE. Er zijn behoorlijke fouten gemaakt door het ambtelijk apparaat in de provincie bij het toebedelen van declaraties aan mensen en projecten. Ik hoop dat men daar snel van leert, want we zullen dit nu nadrukkelijker gaan controleren. tegelijkertijd laat het onderzoek zien dat Kersten en Wolfs behoorlijke eigen kosten die ze ten behoeve van de provincie hebben gemaakt (zoals reiskosten met eigen vervoer naar tal van bijeenkomsten) nooit hebben gedeclareerd. Het gaat dan om jaarbedragen die in de vele honderden, zoniet enkele duizenden, euros kunnen lopen. Als je een graaier bent, dan let je vooral op dat soort kosten en probeer je je niet te verrijken met het declareren van een rolletje drop.

Mijn conclusies:

1. Van de beschuldigingen van onterecht declaratiegedrag en graaimentaliteit van Kersten en Wolfs blijft niets over. Wat mij betreft gaan ze met opgeheven hoofd verder met hun werk.
2. Kersten en Wolfs moeten in het vervolg wel nadrukkelijker (minder slordig) hun declaraties controleren voordat ze ze (laten) indienen. Ze blijven eindverantwoordelijk.
3. Het provinciaal ambtelijk apparaat moet uit deze affaire heel snel lering trekken en zorgen dat ze haar werk naar behoren gaat doen. Hier heeft men steken laten vallen! Informatie die door de provincie op het internet gepubliceerd wordt, moet kloppen!
4. De krant heeft de provincie een goede dienst bewezen door via de Wet Openbaarheid van Bestuur dit onderwerp publiek te maken. Wat mij betreft moet zij in de toekomst echter meer tijd besteden aan een grondige analyse en controle van informatie voordat artikelen gepubliceerd worden. De krant heeft - bedoeld of onbedoeld - de macht om in haar artikelen en opiniestukken mensen snel te beschadigen. Lezers geloven wat de krant schrijft. Het achteraf corrigeren van onterechte beschuldigingen of insinuaties, is veel moeilijker. De krant heeft de plicht om met deze macht heel zorgvuldig om te gaan. Het hele proces overziend, heb ik sterk de indruk dat de wens om vooral snel een verhaal te publiceren voorrang heeft gehad op de zorgvuldigheid.

Het samenvattende eindrapport van Roefs en Kleijnen (en de officiele reactie van de PvdA Statenfractie) is op de website van de PvdA-Limburg gepubliceerd. Klik HIER.