Afgelopen weekend stond er een opinie-artikel van journaliste Marcia Luyten in het NRC (26-2) met de provocerende titel: "Grijs Limburg is juist tegen alles wat Limburg draaglijk maakt". Luyten analyseert hoe de bevolkingskrimp en onzekerheid leidt tot radicaal PVV-stemgedrag, ook al wordt er ondertussen op gemeentelijk en provinciaal niveau hard gewerkt aan verbetering van de woon- en leefomstandigheden en werk, zoals bijvoorbeeld in de Sittardse ex-mijnwerkerswijk Sanderbout. Drie citaten:
- "Een krimpende bevolking kiest conservatief. Haar blikveld is niet zo groot. En wat buiten de kleine kring gebeurt, wordt snel als een bedreiging ervaren. In het stemhokje wordt beslist hoe we de gevolgen van krimp gaan opvangen. Met een stem voor behoud van wat er nog is van het vroeger waarnaar wordt terugverlangd, gaat de toekomst verloren. (...) De blijvers zijn die met in de global economy minste kansen. Die zijn gemakkelijk gekant tegen wat vreemd is; in hun oude leven is al genoeg veranderd – en meestal niet ten goede."
- "De Limburgers bewezen al eerder tegen hun eigenbelang te stemmen. In de regio waar Aken en Brussel fysiek, cultureel en economisch dichterbij zijn dan Den Haag en Amsterdam, stemde in 2005 een ruime meerderheid tegen Europa."
- "In de grijze periferie stemt het volk tegen verhoging van de AOW-leeftijd, tegen flexibilisering van de arbeidsmarkt, tegen subsidies op cultuur, tegen Europa, tegen buitenlanders – al zijn die er in Limburg niet veel. Daarmee stemt het volk van Limburg voor een beleid waarmee fatsoenlijke zorg voor steeds meer ouderen onwaarschijnlijk is. Wat uiteindelijk rest is een zichzelf vermeerderend vat vol rancune. Daar valt straks niks meer te beleven."
Luyten's opmerkingen liggen grotendeels in het verlengde van mijn eerdere weblog over de Tweede Kamerverkiezingen in 2010 en geven een zorgelijk beeld voor onze toekomst. Maar dan opeens... de nieuwste peilingen (Dagblad De Limburger) laten een paar dagen voor de verkiezingen een duidelijke tegenbeweging zien: de PvdA stijgt sterk en is in Limburg de grootste sociale tegenkracht tegen ongenuanceerd conservatisme. De PVV en de VVD verliezen veel zetels en ook het CDA hobbelt verder achteruit.
Voor mij is dit een duidelijk teken: sociaal Limburg is klaarwakker en laat op 2 maart zien dat Limburg niet Geert's gedroomde 'heart land' is.
Luyten's artikel staat HIER.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten