De nieuwe voorzitter...

Vorige week was het dan zover: de naam van de nieuwe partijvoorzitter werd bekendgemaakt. Ik had getipt op Jan Pronk. Wie erbij was twee weken daarvoor toen de kandidaten zich in de Oranjerie voorstelden, was het waarschijnlijk wel met mij eens geweest. De bijeenkomst toen viel op door zijn tamheid: de kandidaten hadden het voorstelrondje al een paar keer in den lande kunnen oefenen en ook de vragen verrasten bepaald niet.

Het begin van de bijeenkomst was in zoverre opvallend dat de FNV nog eens flink de trom roerde om toch vooal tegen de versoepeling van het ontslagrecht te stemmen. Woordvoerder Henk van Rees leek - wat mij betreft - echter niet te weten waar hij was en tegen wie hij sprak. Zijn betoog bestond vooral uit dreigementen - niet zozeer tegen den Haag, als wel richting de PvdA en de aanwezigen. Als wij niet zouden doen zoals hij en zijn FNV wilden, dan zouden de repercussies wel meteen volgen. Tsjsss... volgens mij werkt het nog altijd zo dat als je iemand iets vraagt of iemand tot een actie oproept, je daarvoor niet begint met een nogal heftige en clichematige bedreiging. Het beeld werd nog eens versterkt doordat hij de hele tijd sprak over "jullie PvdA" en "jullie beleid". Formeel is dat misschien zo, maar hij ging wel erg gemakkelijk en snel langs de decennialange innige samenwerking. Volgens mij heeft de PvdA nog steeds een luisterend oor voor de standpunten van de vakbonden en weten zij ons doorgaans goed te vinden. Dus Van Rees: laat in het vervolg dat theatrale gedoe maar achterwege. Ikzelf, de zaal en de kamerfractie waren het qua inhoud al lang met je eens.

Terug naar de voorzitterskandidaten. Vier van de zeven hadden een duidelijk verhaal dat ze ook nog eens goed konden neerzetten. De verschillen lagen in de stijl van presenteren. Drie (dus niet Jan Pronk) zouden zich vooral inzetten om de partijstructuur weer op poten te krijgen Iets waar ik zeer voor ben, want veel afdelingen blinken uit door slechte interne organisatie, lage opkomst van leden bij vergaderingen, gebrekkige scouting van nieuwe leden of politieke aspiranten. De vergaderingen zelf blinken vaak niet uit door politieke discussie en meningsvorming. Het is een soort administratie/boekhoudexcercitie geworden. Ik mis de tijd van twee jaar geleden toen mijn eigen afdeling op zijn kop stond tijdens de lokale verkiezingen. Een vergadering had een opkomst van meer dan 80 leden: nog nooit vertoond zoiets!
Voor Pronk hoort het begeleiden van de partijstructuur "er gewoon bij". Dat was niet het antwoord dat ik wilde horen. Dan ligt je hart niet in de afdelingen, maar heb je andere plannen. Evenmin als het antwoord van een andere kandidaat tijdens de borrel, die vond dat het misschien tijd werd om de afdelingen maar op te doeken en naar iets anders te zoeken. "Misschien is de afdeling van de toekomst er wel een waar een paar mensen elkaar kennen en af en toe eens wat organiseren". Tsja, probeer dan maar eens een verkiezingscampagne op touw te zetten, of nieuw talent te vinden en te begeleiden. De bewuste kandidaat viel voor mij pardoes van plek 1 naar plek 4.

Uiteindelijk heb ik toch gekozen voor Jan Pronk als nummer 1. Mijn idee erachter: ervaring. Hij is in ieder geval iemand die niet eerst een jaar nodig heeft om erachter te komen wat hij/zij nou precies moet doen en met wie. Dat hij het de Kamerfractie waarschijnlijk moeilijk zou maken, zie ik niet als een negatief punt. Een oud media-gezegde luidt: "liever slecht nieuws dan geen nieuws". Sinds de afgelopen gemeenteradsverkiezingen in Sittard-Geleen geloof ik daar ook echt in. Jan zou garant staan voor nieuws, dat is zeker. Maar de zorg bleef dat voor Jan Nederland ophield bij Randstad.

Inmiddels weten we dat Liliane Ploumen de nieuwe voorzitter is. Gefeliciteerd! Een PvdA-wethouder uit Maastricht wiens mening ik graag hoor, was vol lof over haar. Hij had haar kort daarvoor meegenomen door het Zuidlimburgse land. Ze heeft gevoel voor het afdelingswerk, voor wat er moet gebeuren en hoe zij de partijstructuur kan herorganiseren, aldus de wethouder.
Liliane stond bij mij op plek 2. En nu maar afwachten hoelang het duurt voordat ze haar eerste echte bezoek aan Limburg doet. vanuit de Statenfractie hebben we in ieder geval meteen de uitnodiging hiervoor de deur uit gedaan. Mijn voorstel is om haar mee te nemen op een van de vele werkbezoeken die we als fractie aan Limburgse gemeenten brengen.