TV spot Politiek Moment L1

Twee weken geleden is er een nieuw TV-spotje gemaakt voor het programma Politiek Moment op L1. Regisseur Bart Holscher neemt telkens drie PvdA-Statenleden voor de camera en laat hen uitleggen wat hun passie is binnen de politiek en daarbuiten. Het concept is erg leuk. Op de eerste spot (circa 3 maanden geleden) kwamen veel goede reacties. De nieuwe spot is afgelopen woensdag en zondag uitgezonden en staat nu nog op de internetsite van L1 (onder TV/Politiek Moment/PvdA). De langere versie van de spot heb ik meteen ook maar meteen onderaan dit artikel geplaatst (klik 2x op het PLAY-teken onder het zwarte vakje en wacht tot 'buffering' klaar is. Voor geluid moeten de luidsprekers ingeschakeld zijn).



Deze keer was het dus mijn beurt: mijn passies buiten de politiek zijn 'Brussel' en 'schermen'. Brussel, omdat ik hier meerdere jaren heerlijk gewoond heb en die stad voor mij een grote aantrekkingskracht heeft. Het bruist, het is internationaal en je kunt er heerlijk eten en uitgaan. Bovendien is het - buiten de spits - maar een uurtje rijden. De internationale cultuur vind ik echt heel bijzonder: mensen vanuit alle hoeken van de wereld en en stortvloed aan verschillende talen. Nu heeft Belgie zo zijn eigen taalproblemen, maar in Brussel gaan de verschillende talen en culturen in het dagelijkse leven schijnbaar soepel met elkaar om. Voor zover ik weet, kom je dit alleen nog in Londen tegen. Maar genoeg over Brussel, want daar werd het spotje - om kostentechnische redenen - uiteindelijk niet opgenomen.

Mijn andere passie is schermen. Ik werd fan van deze sport door een boek uit mijn kindertijd: 'Degens in het Duister' van Dick Dreux. Van daaruit loopt er een rechtstreekse lijn via Sandokan, de Drie Musketiers en de Scarlett Pimpernel naar mijn schermschool aan de universiteit in Leiden. Mijn wapen is het sabel. Niet verwonderlijk, denk ik. Na mijn studietijd ben ik nog een hele tijd blijven schermen, maar de combinatie werk-gezin-politiek zorgt er uiteindelijk voor dat je je prioriteiten anders gaat leggen.

Welnu: voor de TV-spot zijn we naar Herten gereden, naar schermschool Elan. Daar waren ze helemaal voorbereid op onze komst. De secretaris van de club is sabelschermer en hij had ook een schermpak voor mij meegenomen. Tot mijn schande moet ik bekennen dat ik een jaar geleden mijn oude schermpak had weggegooid omdat ik er niet meer (helemaal) in paste. Ik had zelf wel mijn oude wapen en masker meegenomen. Het maken van de opnames was intensief: ik was bek-af. Vooral leuk waren de opnames waarbij er een ander masker voor de camera werd gehangen en het leek alsof ik tegen de de kijker zelf aan het schermen was. Mijn enthousiasme over het schermen is weer helemaal terug! Schermschool Elan: bedankt!!

De schermopnames werden vervolgens gecombineerd met een aantal opnames uit het Gouvernement. Waarom provinciale politiek mijn passie is? Waarom juist de provincie? Wat wil ik veranderen? Over de antwoorden hoefde ik niet lang na te denken. Ik erger mij eraan dat we als provincie wel no. 2 zijn op de landelijke ranglijst van meest aantrekkelijke vakantiegebieden, maar dat het ons blijkbaar niet lukt om mensen vast te houden en hier te laten wonen. Dan krijg je situaties als die van Vodafone een paar weken geleden, die vanwege ontbrekend gekwalificeerd personeel nu weer een deel van haar activiteiten naar de Randstad verkast. Op die manier worden we vanzelf een krimpende en vergrijzende provincie. Gedeputeerde Staten moeten nu maar eens een gedegen onderzoek doen wat er voor nodig is om mensen naar hier te halen: is het een ontbrekend uitgaansleven? Dan moeten we daar wat aan doen! Is het een slechte huizenmarkt? Dan moeten we dat oppakken! Ontbreekt het aan bepaalde voorzieningen voor jonge ouders of is de fysieke afstand tussen voorzieningen te groot? Doen, doen, doen!