Alsnog in Provinciale Staten, dus weblog weer actief!

Na een korte maar intensieve onderhandelingsperiode staat de nieuwe coalitie van CDA, VVD en PvdA in het Limburgse Parlement klaar om te beginnen. De gedeputeerden worden op 29 juni beëdigd. Vanuit de PvdA zullen Bert Kersten en Peter van Dijk lid worden van Gedeputeerde Staten.

Het gevolg is dat er twee plaatsen vrij komen in de PvdA-Statenfractie en die zullen door Lars Kockelkoren uit Nuth en mijzelf worden ingevuld. De afgelopen anderhalf jaar zijn wij als opvolgers continu betrokken geweest bij de fractie en hebben we de actuele thema's en problemen op de voet gevolgd. Dus ook wij kunnen meteen aan de slag. De installatie van de nieuwe fractieleden vindt eveneens op de 29e plaats.

Bij deze dan ook de aankondiging dat na 29 juni mijn weblog weer vol energie zal worden hervat!

Ik ben blij dat ik opnieuw namens de PvdA zitting mag nemen in Provinciale Staten en zal mij er samen met mijn collega's voor inzetten om Limburg weer economisch, maatschappelijk en sociaal in beweging te krijgen. 

Limburg, haal het beste uit jezelf!
(klik hier voor de tekst van het coalitieakkoord)   

Even een time-out

Op het moment dat je zelf niet meer actief als politicus in de bankjes van het Gouvernement zit, neemt de afstand tot actuele politieke ontwikkelingen flink toe. Als eerste opvolger binnen de PvdA-Statenfractie ben ik nog wel vrijwel iedere week aanwezig bij de fractievergaderingen, maar doordat ik de provinciale besluitstukken niet meer structureel bestudeer, heb ik op dat punt ook minder te melden.

Het gevolg is dat ik zelf het nieuws moet halen uit de krant en uit opmerkingen die ik van zittende statenleden moet horen. Dat vind ik niet prettig, want dan schrijf ik vervolgens een mening over iets dat eerder al door een ander persoon is geinterpreteerd.

Om die reden heb ik besloten voorlopig een time-out te nemen op deze weblog. Hij blijft in de lucht en misschien schrijf ik er soms tussendoor nog iets op, maar voorlopig komen er dus geen nieuwe verhalen over de provinciale politiek. Dat verandert natuurlijk op het moment dat ik vanwege het vertrek van een zittend Statenlid of vanwege een nieuwe verkiezing (en laten we wel wezen: de PVV in de Staten is hard op weg om zichzelf uit een werkbare coalitie te cijferen...) weer in Provinciale Staten terecht zou komen.

Met groet
Roy

I agree that I don't agree met dit Coalitieakkoord + CDA-er Koopmans als nieuwe Gouverneur van Limburg???

Én, hebt u ‘em ook al gelezen?! U weet wel: het nieuwe coalitieakkoord tussen de Limburgse PVV, CDA en VVD. Nee? Moet u echt doen: het kost niet meer dan 2 minuten van uw tijd (staat HIER). 

Men heeft 9 weken gedaan over een paar kantjes met vrijwel geen inhoud. Om eerlijk te zijn: wat er in het akkoord staat is niet asociaal, maar ook niet sociaal. Het is niet tegen de natuur, maar zeker ook niet voor, het is niet tegen versterking van de Limburgse economie, maar doet er ook niet veel mee... Het verbaast mij ook niet dat gisteren de CDA-ledenvergadering unaniem voor het akkoord stemde. Er staat immers haast niks in waar je voor of tegen kunt zijn. Pragmatisme boven principes, dat wel. Maar is dit wat Limburg nu nodig heeft?

Het nieuwe trio in het Limburgs Parlement (foto: Trouw)

Eén ding is zeker: de politieke Librisprijs – als die zou bestaan – zal het nieuwe akkoord zeker niet krijgen. Kort samengevat staat erin dat het nieuwe motto voor Limburg is: ‘We konden het eigenlijk nergens over eens worden en daarom maken tot ons nieuwe 'Leitmotief' dat we ook geen visie nodig hebben’. In plaats daarvan staat op de eerste pagina het nieuwe kernbegrip dat onze provincie door de woelige economische en maatschappelijke storm heen moet helpen: “We agree to disagree”. Om freelance journalist Paul van der Steen te citeren: ”Het lijkt verdacht veel op verhul-gelul”. Van der Steen noemt het zoals het is: als je het over inhoudelijke zaken nergens eens kunt worden en het Limburgse CDA zich bovendien schaamt om de centrum-christelijke waarden overboord te hebben gegooid voor een associatie met de PVV, dan is er gewoon geen sprake van een stabiele coalitie. Het is ook geen tafelkleedje met wat rafels, nee, het zijn gewoon een hoop losse draadjes bij elkaar. PVV, CDA en VVD zijn natuurlijk de eersten die dat tegenspreken, maar wat mij betreft valt dat toch in de categorie “de keizer heeft geen kleren aan”. Vraag is nu wie van de drie partijen nu als eerste in de spiegel durft te kijken.

Aan de andere kant… ik denk dat iedereen wel begrijpt dat hoewel deze coalitie Limburg niet veel te bieden heeft, hij zeker erg goed is voor 'Den Haag'. Alles wijst erop dat onze Limburgse minister Verhagen en premier Rutte veel druk op het onderhandelingsproces hebben uitgeoefend in hun zoektocht naar legitimatie ‘in den lande’ voor samenwerking met de PVV. En omdat Geert Wilders ook dringend bestuurslegitimatie nodig heeft voordat zijn eigen houdbaarheidsdatum verstreken is, heeft hij Stassen nadrukkelijk de opdracht gegeven om coûte-que-coûte een coalitie te vormen ook al zou iedere eigen verkiezingsbelofte moeten worden ingeleverd. En aldus geschiedde: ik raad iedereen aan het uitstekende artikel over hoe de PVV haar standpunten heeft weggegeven in het blad De Pers even te lezen (artikel staat HIER).

Wilders wil snel ‘salonfähig’ zijn voor een eigen gooi naar het premierschap, maar moet zich nu nog laten welgevallen dat hij nergens bestuurlijk aan meedoet en ook geen bestuurders heeft. Limburg moet daar verandering in brengen, al hebben de beide nieuwe PVV-gedeputeerden geen enkel benul wat het is om een provincie (of iets anders) te besturen. Interessant overigens ook dat de nieuwe fractievoorzitter van de PVV in het Limburgs Parlement straks ook niet Laurence Stassen heet, maar Ronald Bosman. Mevrouw Stassen heeft aangegeven het te druk te hebben met haar werk in het Europees Parlement, ook al wachten we nog steeds op een concreet voorbeeld van hoe zij de belangen van Limburg behartigt. Ik volg het Europees parlement al heel lang, maar verder dan de PVV-roep deze week (niet van Stassen overigens) waarom Nederland niet voor het informele financiële overleg over Griekenland was uitgenodigd, is het nog niet gekomen.

Ger Koopmans: wil hij Gouverneur van Limburg worden?? (foto: dePers.nl)

Maar de push en sturing vanuit Den Haag is vermoedelijk nog niet afgelopen. Ik heb in een eerder artikel al eens geschreven over het zogeheten ‘klasje’ van CDA Tweede Kamerlid Ger Koopmans. Hij is de drijvende kracht en interne mentor van de nieuwe generatie CDA-ers in Limburg. Zowel lijsttrekker/fractievoorzitter Martijn Van Helvert als ook CDA-gewestdirecteur en Statenlid Hubert Mackus worden al tijden door hem gesouffleerd. Koopmans, die bekend staat om zijn uitspraak: “Ik lees nooit Kamerstukken” en groot voorstander van samenwerking met de PVV, heeft via zijn twee onervaren onderhandelaars (Van Helvert en Akkermans) heel handig gebruik gemaakt van de naar bestuurservaring smachtende PVV. Het lijkt erop dat hij dit succes nu wil gaan verzilveren.

Niet voor niets gaan in het Maastrichtse nu geruchten rond dat Koopmans zich gaat aanmelden om later dit jaar partijgenoot Frissen op te volgen als nieuwe gouverneur van Limburg. Zou het onderdeel zijn geweest van de coalitiedeal…?

CDA in de knel… dus VVD ook ?!

Mark Verheijen (foto: L1)

VVD voorman Mark Verheijen heeft het warm. Niet door de aangename lentetemperatuur buiten, maar door de strop waarmee de provinciale CDA zichzelf op dit moment bezig is de keel dicht te drukken. Verheijen had het allemaal zo mooi bedacht: hij zou wel even de regie voeren over de totstandkoming van zijn provinciale droomcoalitie tussen VVD, CDA en PVV en daarmee ook richting Den Haag verdere legitimering bieden voor Mark Rutte’s kabinet. Toch mooi als je baantjes van landelijke partijvoorzitter, provinciale lijsttrekker en wethouder in Venlo zo netjes in elkaar grijpen. Inmiddels is alom in Maastricht bekend dat de onzeker ogende Laurence Stassen van de PVV zich graag door Verheijen laat leiden in het voor haar onbekende Maastrichtse gekonkel dat coalitievorming heet. Maar terwijl Verheijen dacht dat twee stabiele partijen (VVD en CDA) een onervaren en nogal-eens-uit-de-bocht-gierende PVV wel zouden kunnen managen, gaat nu juist het CDA onderuit.

Ger Driessen

Let wel: ik vind de stap van Ger Driessen om uit de fractie te stappen getuigen van grote durf en betrokkenheid. Dat er echter meer aan de hand is dan het initiële verwijt aan het adres van CDA-gewestvoorzitter Dieudonné Akkermans, is wel duidelijk. Het is tijd voor een afrekening binnen de CDA-gelederen. Akkermans staat al tijden op de interne ‘weg-ermee’ lijst van een aantal CDA-afdelingen. Los van zijn zeer eigengereide en inflexibele optreden als gewestvoorzitter wordt hem nog steeds zijn twijfelachtige optreden in de Sinterklaasaffaire voorgehouden. Zo wil het CDA niet bekend staan! Het onderzoek naar de fouten bij de opstelling van de provinciale CDA-kieslijst zal Akkermans waarschijnlijk verder in de problemen brengen, want hoe het ook gelopen is, als gewestvoorzitter ben jij verantwoordelijk. Het vertrek van Akkermans van het provinciale toneel kan dus eigenlijk niet meer zijn dan een kwestie van tijd. Daarmee verdwijnt voor hem ook de stille hoop op – toch – een post als gedeputeerde.

CDA-gewestvoorzitter Akkermans (bron: watzijnditvoorgrappen.nl)

Driessen – en met hem sinds vandaag ook CDA-Statenlid Jeu Titulaer – dringen ook aan op het vertrek van Akkermans als delegatielid bij de coalitieonderhandelingen met Verheijen en Stassen. Als argument wordt genoemd dat je zoiets delicaats niet kunt overlaten aan slechts twee onervaren onderhandelaars. Een terecht punt, vind ik overigens. Het zou mij niet verbazen als tenminste Driessen daarbij ook denkt: als Akkermans van het onderhandelingstoneel verdwijnt, dan klapt ook de positie van lijsttrekker, mede-CDA-onderhandelaar en mede-Echtenaar Martijn van Helvert. Het feit dat de coalitieonderhandeling met de PVV lijkt op een spelletje ‘Echter toepen’ had Van Helvert's geloofwaardigheid al geen goed gedaan. Zonder Akkermans als bondgenoot in de fractie zit hij plotseling (weer) ingeklemd tussen een paar echte zwaargewichten in zijn fractie die ieder hun eigen agenda hebben. Noel Lebens is de gedoodverfde eerste gedeputeerde namens het CDA. Hij heeft niets te winnen of te verliezen in dit gevecht en houdt zich nu vooral heel stil. Geert Frische wil nu eindelijk zijn ‘ga verder naar START’-bonnetje voor het gedeputeerdenschap inwisselen, nadat hij bij het eerdere vertrek van CDA-gedeputeerde Herman Vrehen moest blijven watertrappelen als fractievoorzitter. En dan is er natuurlijk nog Ger Driessen zelf, die in ieder geval zeker weet dat zolang Akkermans aan het roer staat, hij geen enkele kans maakt om opnieuw gedeputeerde te worden. Als Akkermans weg is, dan liggen de kaarten weer heel anders. Van Helvert en Hubert Mackus, CDA-directeur voor Limburg en mede-Statenlid, zullen nog wel merken wat 30 jaar politieke ervaring precies inhoudt…

En Verheijen? Die ziet met lede ogen aan dat zijn gedroomde coalitiebootje niet één maar twee flinke lekken in de bodem heeft. Hij kan moeilijk over drie maanden terug naar Mark Rutte met de melding dat zijn provinciale VVD-CDA-PVV coalitie al geïmplodeerd is. Dat zou landelijk zeker niet goed staan en Verheijen’s verdere politieke carrièrekansen in gevaar kunnen brengen. Misschien kijkt hij inmiddels al voorzichtig om zich heen naar alternatieven, want er zijn nog genoeg andere coalitie-opties met partijen die wel met beide benen op de grond staan.

Laurence Stassen (foto: L1)

Tenslotte nog de PVV: die zal straks ongetwijfeld een zucht van opluchting slaken als de VVD besluit het roer om te gooien. Een plekje in de oppositiebanken geeft ruimte om het vak van politicus te leren en in de tussentijd door te gaan met het afgeven op het oude pluche. Geert zal tevreden zijn.

Ook al heeft dit niks met Limburg te maken...

Het plaatje is te aardig om niet verder verspreid te worden...

Brug bij Lutterade eindelijk af: hulde voor resultaat!

Ik ben afgelopen week voor het eerst over de nieuwe brug bij het Geleense station Lutterade gewandeld. Het moet gezegd: een mooie oplossing die uitstekend past in de omgeving. Chapeau, al is de uitvoering behoorlijk anders - en duurder - dan dat de oorspronkelijke initiatiefnemers voor ogen stond.

Het heeft lang geduurd en er moest heel veel gepraat worden om de brug te krijgen. Het idee kwam van het Bewonersplatform Geleen-West, dat nu weliswaar ter ziele is, maar dat destijds flink de trom roerde over de veiligheid van voetgangers en fietsers (vooral schoolgaande jeugd) bij de spoorovergang en de nieuwe Westelijke Randweg. Enrico Cramer uit Krawinkel maakte tijdens één van de vergaderingen de opmerking dat de nieuwe Randweg – toen nog gepland zonder enig stoplicht of andere verkeersmaatregel – een extra gevaarlijk obstakel was voor overstekende fietsers die zich een paar meter ervoor al door de dubbele spoorovergang hebben moeten slingeren.

Halfverdiepte wegligging naast het spoor. Onderste foto: de Dorpskrant

Dit punt is vervolgens door het platform opgepakt en uitvoerig met de verantwoordelijk wethouder Walter Lennertz en de projectleider (nu wethouder) Guyt besproken. Daar stuitte het plan voor een brug op flinke weerstand, want eigen onderzoeken hadden aangegeven dat maatregelen niet nodig waren. De wegversmalling bij de spoorwegovergang zou zorgen dat auto’s langzamer gingen rijden en vanzelf stoppen voor overstekende mensen. Ook bemiddelingspogingen van het Regionaal Overleg Verkeersveiligheid (ROVL) brachten geen oplossing, omdat een gemeentelijk onderzoek door adviesbureau Arcadis had aangetoond dat een oversteekplaats zonder verdere maatregelen veilig genoeg was. Wie het niet veilig genoeg vond, kon toch de Tunnelstraat nemen, werd gesteld. Een tweede onderzoek – op verzoek van het Platform - door DHV kwam tot precies de tegenovergestelde conclusie: de oversteek Lutterade was onveilig. Er moest een aparte voorziening komen omdat in de praktijk niemand de lange omweg via de Tunnelstraat zou kiezen. Zeker ouderen en rolstoelgebruikers niet.

Het platform koos toen voor de politieke weg en vroeg de PvdA een motie in te dienen. Het GOB schaarde zich ook achter de motie toen huidig wethouder Els Meewis zelf ter plaatse nog eens geteld had dat meer dan 600 mensen bij Lutterade de Randweg tijdens spitsuur overstaken (vooral fietsende jeugd op weg naar school). De meeste andere partijen wilden ook meewerken, met uitzondering van de Stadspartij van fractieleider Ton Raven. Deze ex-wethouder uit Geleen was heel negatief en vond een veiligere oversteekplaats overbodig. Raven verwees naar eigen (nooit boven tafel gekomen) onderzoek dat hij nog als wethouder had laten uitvoeren naar de veiligheid van een Randweg.

Ton Raven (Stadspartij) was tegen aanleg

In de weken en maanden ervoor had het platform al veel informatie gezocht naar mogelijke brugconstructies en wegverdiepingen. Wethouder Lennertz had zelf ook acht varianten laten maken, waarvan er zonder meer 6 in de praktijk niet haalbaar waren. Nummers 7 en 8 waren beide oplossingen met stoplichten. Voor het platform was dit niet acceptabel, omdat het onwaarschijnlijk was dat scholieren met haast en in de regen zich veel van een stoplicht zouden aantrekken.

Jo Sluyter (GOB):doorbraak

Uiteindelijk bracht raadslid Jo Sluyter een doorbraak: hij nam mij (ik was voorzitter van het platform) mee naar Maasmechelen, waar een lichte, houten voetgangers- en fietsersbrug was gebouwd over een doorgaande weg (de weg vanaf de snelwegrotonde achterlangs naar het M2 winkelcentrum). Die brug, gemaakt door een bedrijf uit Friesland, leek uitstekend geschikt. Met eigen ogen zagen we dat ook mensen met rolstoelen de brug goed overkwamen. De kosten – aldus de Friese bruggenbouwer – lagen bij ongeveer zes ton. Al snel kreeg deze brugkeuze de bijnaam ‘Sluyterbrug’. Jo Sluyter heeft zelf altijd gezegd niet echt blij te zijn met deze bijnaam, maar ik vind hem zelf eigenlijk wel toepasselijk. Ere wie ere toekomt!

Sindsdien zijn we ‘veel bruggen gepasseerd’: vertraging in de planning, aanvullend onderzoek naar explosieven uit de Tweede Wereldoorlog, een hogedruk gasleiding, vervuilde grond, de uitrit voor de politie… allemaal zaken die eerst nog moesten worden opgelost en die flink meer geld kostten dan oorspronkelijk (met bijkomende kosten op €1 miljoen) geraamd. De rol van het platform was toen al uitgespeeld. Mijn verbazing was vorig jaar wel groot toen duidelijk werd dat het allereerste voorstel van het platform, namelijk een halfverdiepte Randweg – uiteindelijk toch door de gemeente is overgenomen. Als inwoner van Geleen ben ik blij met het resultaat.

Vrijdag 25 maart is de officiële opening van de brug, maar bij dezen van mij alvast een oprecht bedankje aan de mensen die – zeker in het begin - hebben doorgezet: Henk de Boer (destijds fractievoorzitter PvdA), Els Meewis,  Pieter Meekels en Jo Sluyter. En natuurlijk hulde aan de man die als eerste oog voor het probleem had: Enrico Cramer!

Over hoe je de Limburgse economie zeker niet vooruit helpt

PVV-er Cor Bosman (foto: ANP)

Het vraagt wel lef als je op de kunstbeurs Tefaf platvloers zegt dat Maastricht zich maar niet kandidaat moet stellen om in 2018 Europese hoofdstad te worden, omdat dat “toch maar een linkse hobby” is. Lef, omdat het gezegd werd op een plek waar op dat moment vreselijk veel geld wordt uitgegeven dat ten goede komt aan de Limburgse economie. Ook lef, omdat de spreker – PVV Statenlid Cor Bosman uit Roermond – al bij het allereerste begin van zijn provinciale politieke loopbaan laat zien hoe weinig hij en zijn partij op hebben met de economische ontwikkeling van onze regio. Het is dát, of hij heeft in vroeger jaren tijdens de economieles niet opgelet.

Onlangs is een grootschalig onderzoek uitgevoerd naar de opbrengst van het zijn van ‘Culturele Hoofdstad’. Hoogleraar Greg Richards van de universiteit Tilburg bekeek wat er bij 25 eerdere Culturele Hoofdsteden uiteindelijk was verdiend. Voorbeelden van eerdere Culturele Hoofdsteden zijn Antwerpen en Liverpool. Richard’s conclusie: de totale economische impact is ongeveer twee keer zo groot als de investering, met uitschieters naar een factor vijf (Liverpool heeft uiteindelijk 1 miljard euro overgehouden aan een investering van 200 miljoen euro). Op dit moment is het Ruhrgebied culturele hoofdstad van Europa en daar rekent men ook met een flinke financiële opbrengst. Zelfs met een conservatieve inschatting ligt in onze provincie zo’n 100 miljoen euro voor het oprapen! Het overgrote deel van het geld komt overigens uit bestedingen van bezoekers aan Maastricht en de omliggende gemeentes. Denk daarbij aan hotelovernachtingen en horeca-inkomsten.

Belangrijker is misschien nog wel dat bewezen is dat de voorzieningen die ten behoeve van de Culturele Hoofdstad worden gerealiseerd een blijvende aantrekkende werking hebben op jonge hoogopgeleide werkzoekenden, waar onze bedrijven zo om verlegen zitten. In een aantal steden werd ook de sociale binding tussen verschillende lagen van de bevolking sterker omdat iedereen trots was op zijn stad en meer meedeed met culturele activiteiten (Luxemburg en Sibiu).

Als Bosman dus zijn partijleider nakletst over ‘linkse hobbies’, dan kan ik niet anders concluderen dan dat Bosman geen eigen mening heeft, niet nadenkt en zeker niet begrijpt dat je eerst geld moet uitgeven om daarna meer geld te verdienen. Dat is geld waar Henk en Ingrid weer hun brood mee moeten verdienen. Laten we Henk en Ingrid vooral die kans geven!

Oorverdovende stilte

Het is oorverdovend stil in de Limburgse politiek. Niet dat er niets gebeurt, verre van dat, maar iedereen wacht op morgen. Morgen (vrijdag) wil de PVV namelijk verkondigen met welke partijen zij denkt een coalitie te gaan vormen. Die doelstelling – mits waargemaakt – wordt in ieder geval een mijlpaal in de Limburgse politiek.

Terecht merkte gisteren Henk Smeijsters (opinie-artikel in De Limburger, 16-3-2011) al op dat deelname in een coalitie betekent dat de PVV als partij haar zo geliefde rol als boze buitenstaander  van de gevestigde politiek moet laten varen. Daarmee wordt de PVV ‘eindelijk’ zelf onderdeel van het gevestigde systeem en zal ook zij voor haar acties straks verantwoording moeten afleggen. We zullen zien waar dat toe leidt. Ik heb zelf vorige week ook al gesteld dat, als Geert Wilders nog premier wil worden, hij niet meer te lang moet wachten. Met in gedachte hoe diverse PVV-Tweede Kamerleden zich tot nu hebben gedragen, ga ik er vanuit dat eerste politieke debacles in de diverse provincies snel zullen volgen en dat kost Wilders alleen maar stemmen. De vermeende schandalen van de gevestigde politiek waarmee de PVV nu de woede van de burgers schuurt, worden dan ook de PVV zelf onder de neus gehouden. Deze ontwikkeling is al meer ‘angry-outsider’-partijen fataal geworden.

Daarnaast sta ik ook te popelen om te horen wat CDA-voorman Martijn van Helvert nu echt bedoelde met zijn opmerking richting de Limburgse CDA-leden, toen hij zei dat hij zich echt niet door de landelijke CDA-fractie laat voorschrijven in welke coalitie hij zijn fractie moet leiden. Is het een gemeende waarschuwing aan Maxime Verhagen dat de Limburgse CDA alsnog niet van zijn geloof afstapt en het christelijk-sociale mededogen voorrang geeft boven de Haagse rechtse hardvochtigheid? Of probeert Van Helvert alleen een politiek spelletje te spelen, wetende dat zijn partij de sleutel in handen heeft voor eerste regeringsverantwoordelijkheid van de PVV in Nederland. Wil de Limburgse PVV echt volwassen worden, dan moet ze daarvoor bij het CDA een zware tol betalen in vorm van een groot aantal concessies. Concreet zal het CDA zijn eigen voorkeursportefeuilles willen samenstellen met daarin veel landbouw en weinig natuur. Ook de verdere verdeling van poppetjes en middelen (“niet korten op de verenigingen waar wij onze achterban hebben…”).

De VVD hoor je in dit spel verder helemaal niet. Voorman Mark Verheijen is al lang blij dat hij mee mag doen, hopend dat zijn grote tromgeroffel tijdens de verkiezingen- dat blijk gaf van een behoorlijke zelfoverschatting, - snel wordt vergeten. De VVD stond op zeven zetels en komt in deze rechtse hoogtijdagen niet verder dan acht. VVD-rechtsbuiten Van Rey zal dan in ieder geval blij zijn, wetende dat zijn oude fractiemedewerker Wilders goed verankerd is in het Limburgs Parlement en hij zelf nog vier jaar als gevestigde senior van de oude-politiek mag doorbrengen in de Haagse Eerste Kamer.

Als de PVV echt gaat regeren in Maastricht, dan staat nu ook de PvdA voor het eerst in 36 jaar buiten het college en de bestuursverantwoordelijkheid. Dat is wennen, want daar wil de partij zeker niet staan. De komende tijd zal zeker ook worden doorgebracht met bespiegelingen waar het fout gegaan is en waar veranderingen nodig zijn. Misschien biedt het echter ook kansen om de voorheen toch vaker wat gespannen relatie met de andere linkse partijen weer aan te halen.

Geen plek voor Roy in de Statenzaal, maar weblog blijft actief

Officieel wordt pas vanmiddag bekend welke kandidaten ook daadwerkelijk een zetel in het Limburgs Parlement zullen krijgen. Tegelijkertijd staat op de website van veel gemeenten de precieze uitslag per kandidaat al genoemd. Het is dan ook niet moeilijk uit te tellen welke kandidaten de benodigde 2400 voorkeurstemmen hebben behaald.

Wetende dat de PvdA in totaal zes zetels krijgt, kom ik dan tot de conclusie dat ik de kiesdrempel deze keer niet op eigen kracht heb gehaald (totaal: 1808 stemmen), terwijl mijn collega Hans Bosch (die achter mij op de kandidatenlijst stond op plaats 5) uit Kerkrade dat wel heeft gedaan. Daarmee schuift hij dus naar boven en betekent dit dat ik in de nieuwe periode geen Statenlid meer ben. Een flinke teleurstelling, dat is zeker! Het is echter iets waar je als politicus altijd rekening mee moet houden.

Dit gezegd hebbende, blijft er nog een kleine optie open: ik ben de zogeheten 'eerste-opvolger' voor een vertrekkend PvdA-Statenlid uit Zuid-Limburg. Dat vertrek kan komen doordat een zittend Statenlid afscheid neemt van de politiek of als de PvdA toch deelneemt aan de coalitie en de lijsttrekker daardoor gedeputeerde wordt.

De onderhandelingen over de coalitie beginnen na komende week en worden geleid door de PVV. En al worden eventuele onderhandelingen van onze kant geleid door lijsttrekker Bert Kersten, ga ik er vanuit dat wij als PvdA geen coalitiepartner van de PVV wil zijn. Mocht de PVV er echter met andere partijen ook niet uitkomen, dan is er nog een andere coalitie mogelijk, namelijk van VVD, CDA, PvdA en GroenLinks/SP. Een succesvolle combinatie zou er toe leiden dat Bert Kersten dan alsnog gedeputeerde wordt, waardoor de opvolger een zetel in Provinciale Staten krijgt. Dat is echter wel erg ver vooruit (wens-)denken. Vooralsnog hangt alles af van de opstelling van VVD en CDA ten opzichte van de plannen van de PVV.

Weblog blijft actief!

Ook als ik geen Statenlid ben, ga ik door met het schrijven over politieke onderwerpen die spelen in deze provincie, in de Westelijke Mijnstreek en in Sittard-Geleen. Wie interesse heeft om te lezen wat ik vind, is hierbij van harte uitgenodigd.

Met groet

Roy

Uitslag verkiezingen: PvdA 6 zetels

Aantal stemmen in Sittard-Geleen

De provinciale verkiezingen zijn voorbij. Als PvdA Limburg verliezen we twee zetels. Gisteravond leek het er lange tijd op dat we toch ook een zevende zetel zouden halen (nog altijd minder dan de acht die we de afgelopen  periode hadden), maar dat bleek dus niet het geval. Jammer! In Limburg verloren we in totaal 2,4% van onze kiezers, maar er waren duidelijke uitschieters naar boven en beneden. In Onderbanken wonnen we 3,1%, terwijl we in Stein 9,2% verloren. In Sittard-Geleen zakten we 3,2% (waarmee we op 13,8% van de stemmen kwamen), dat is zo ongeveer 'in de middenmoot'. Daar tegenover staat dat alleen in Limburg de PVV de grootste partij is geworden.

Uitslag in percentages in Sittard-Geleen

Wie van de kandidaten uiteindelijk ook Statenlid wordt, is nog niet duidelijk. Daarvoor moeten ook de voorkeurstemmen worden meegeteld. Die uitslag komt pas aanstaande vrijdagmiddag. Volgens de voorlopige uitslagen heb ik in Sittard-Geleen in ieder geval al 1245 voorkeurstemmen ontvangen. Een geweldig aantal! In totaal zijn echter tenminste 2400 voorkeurstemmen nodig om zeker te zijn van een zetel.

Het is nu wachten op de PVV, die als grootste partij (met 10 zetels) het initiatief moet nemen voor coalitieonderhandelingen. Zij gaat de komende dagen en weken met de verschillende partijen praten. Ik ga er vanuit dat wij daarbij niet een hoge prioriteit hebben, net zoals wij al eerder ook onze mening over het PVV-programma duidelijk hebben uitgesproken. Daarbij moet niet vergeten worden dat een coalitie zonder de PVV ook gewoon mogelijk is. PvdA+CDA+VVD met GroenLinks of SP kunnen ook goed samengaan en vertegenwoordigen samen ook een hele duidelijke meerderheid van de Limburgse bevolking.
 

En terwijl de verkiezingsborden langzaam aan opgeruimd worden, wil ik hierbij de gelegenheid nemen om alle PvdA-kiezers en iedereen die mij de afgelopen weken en maanden bij de campagne heeft ondersteund, van harte te bedanken. In coalitie of in oppositie, de PvdA blijft staan voor eerlijk delen en samen sterk!

Met vriendelijke groet

Roy

Vandaag verkiezingen. U stemt toch zeker ook...?!!!

Vandaag zijn de verkiezingen. Ik heb vanmorgen vroeg mijn stem uitgebracht op het stembureau in basisschool De Springplank in Lindenheuvel (Geleen). Een stem voor een eerlijke verdeling van de bezuinigingslasten en een faire kans op een goede toekomst in Limburg: een baan met perspectief, een aantrekkelijke woonomgeving met de juiste voorzieningen, goed onderwijs en respect voor elkaar. Een toekomst in Europa en mét Europa.

Gaat u ook stemmen vandaag en mag ik rekenen op uw voorkeurstem? 

Roy Pennings, PvdA

lijst 3, plaats 4 (Zd-Limburg)

lijst 3, plaats 16 (N-Limburg)

Alvast bedankt.

Ongegeneerd bezuinigen op lage- en middeninkomens

De provinciale verkiezingen zijn over 2 dagen. Voor iedereen die nog eens op een rijtje wil hebben op welke manieren onze rechtse regering met een meerderheid in Tweede én Eerste Kamer ongegeneerd bij de midden- en lagere inkomens wil gaan bezuinigen, is hier nog eens een overzichtsfilmpje:

Stemmen op de PvdA tijdens de Provinciale Statenverkiezingen is belangrijk, want dáár ligt de sleutel om Nederland weer een eerlijker en socialer gezicht te geven.

Is 'Grijs Limburg' juist tegen alles wat vergrijzing draaglijk maakt?

Afgelopen weekend stond er een opinie-artikel van journaliste Marcia Luyten in het NRC (26-2) met de provocerende titel: "Grijs Limburg is juist tegen alles wat Limburg draaglijk maakt". Luyten analyseert hoe de bevolkingskrimp en onzekerheid leidt tot radicaal PVV-stemgedrag, ook al wordt er ondertussen op gemeentelijk en provinciaal niveau hard gewerkt aan verbetering van de woon- en leefomstandigheden en werk, zoals bijvoorbeeld in de Sittardse ex-mijnwerkerswijk Sanderbout. Drie citaten:

• "Een krimpende bevolking kiest conservatief. Haar blikveld is niet zo groot. En wat buiten de kleine kring gebeurt, wordt snel als een bedreiging ervaren. In het stemhokje wordt beslist hoe we de gevolgen van krimp gaan opvangen. Met een stem voor behoud van wat er nog is van het vroeger waarnaar wordt terugverlangd, gaat de toekomst verloren. (...) De blijvers zijn die met in de global economy minste kansen. Die zijn gemakkelijk gekant tegen wat vreemd is; in hun oude leven is al genoeg veranderd – en meestal niet ten goede."
• "De Limburgers bewezen al eerder tegen hun eigenbelang te stemmen. In de regio waar Aken en Brussel fysiek, cultureel en economisch dichterbij zijn dan Den Haag en Amsterdam, stemde in 2005 een ruime meerderheid tegen Europa."
• "In de grijze periferie stemt het volk tegen verhoging van de AOW-leeftijd, tegen flexibilisering van de arbeidsmarkt, tegen subsidies op cultuur, tegen Europa, tegen buitenlanders – al zijn die er in Limburg niet veel. Daarmee stemt het volk van Limburg voor een beleid waarmee fatsoenlijke zorg voor steeds meer ouderen onwaarschijnlijk is. Wat uiteindelijk rest is een zichzelf vermeerderend vat vol rancune. Daar valt straks niks meer te beleven."

Luyten's opmerkingen liggen grotendeels in het verlengde van mijn eerdere weblog over de Tweede Kamerverkiezingen in 2010 en geven een zorgelijk beeld voor onze toekomst. 


Maar dan opeens... de nieuwste peilingen (Dagblad De Limburger) laten een paar dagen voor de verkiezingen een duidelijke tegenbeweging zien: de PvdA stijgt sterk en is in Limburg de grootste sociale tegenkracht tegen ongenuanceerd conservatisme. De PVV en de VVD verliezen veel zetels en ook het CDA hobbelt verder achteruit.
 



Voor mij is dit een duidelijk teken: sociaal Limburg is klaarwakker en laat op 2 maart zien dat Limburg niet Geert's gedroomde 'heart land' is.

Luyten's artikel staat HIER.

Campagnefinale op markten Sittard en Geleen

Wat een heerlijke laatste grote campagnedag! Met eerst stralende zon en daarna flinke regen stonden we zaterdag duidelijk zichtbaar op de markten van Sittard en Geleen. Het eerste dat opviel was de grote belangstelling van de marktbezoekers voor de politiek en de verkiezingen. Dat is wel eens anders geweest. We kregen een groot aantal positieve reacties over inmiddels veel stevigere PvdA-campagne tegen het kabinetsbeleid en tegen de harde opstelling van VVD en PVV ten aanzien van bezuinigingen, verdeling van lasten, natuur en werk. Het contrast dat we proberen te laten zien, lijkt goed bij de mensen door te dringen. Men ziet wel degelijk dat de huidige regering de al door hen besloten pijnlijke maatregelen voor de midden- en lage inkomens alleen maar heeft uitgesteld tot na de provinciale verkiezingen. Onze stelling dat een stem voor de VVD of het CDA ook een stem is voor de denkbeelden van de PVV in de Eerste Kamer, komt ook goed door. Ik heb maar weinig mensen gesproken die zeiden dat ze niet gingen stemmen.

Voor mij heel opvallend was het moment dat zo'n 7-8 vrijwilligers van de PVV in hun wit glimmende jasjes tussen ons in folders begonnen uit te delen. Ze konden er maar weinig kwijt. In plaats daarvan kwam plotseling een aantal mensen demonstratief naar ons en vroeg om een roos en een PvdA-folder. Het PVV-folderen duurde nog geen 10 minuten, toen waren ze weg. Net zoals ze ook bij alle andere verkiezingsactiviteiten in onze provincie nergens te zien waren.

Komende woensdag zijn de verkiezingen. Na de verhoudingsgewijs slechte uitgangspositie een paar maanden geleden, zie ik nu de uitslag voor Provinciale Staten heel positief tegemoet. We willen graag bijdragen aan een nieuwe coalitie en daar zullen we - met behoud van onze principes en kernpunten - ver in gaan. Wat we niet doen - en dat is eerder onder luid applaus van alle Limburgse PvdA-leden door Frans Timmermans luid en duidelijk uitgesproken - is samenwerken met de PVV. Ik respecteer ieders keuze voor de PVV, maar deze partij staat met haar ideeën zover van mij/ons af, dat samenwerking in een coalitie echt uitgesloten is. Ik hoop dat de Limburgse VVD en CDA ook nog eens goed nadenken voordat ze besluiten om de Haagse kamikaze ook naar onze provincie te halen.

Drie keer ging het mis...nu kunnen we 1 ding rechtzetten!

In 2010 ging het tot drie keer toe helemaal mis met Nederland. Tot drie keer toe gebeurde er iets wat we liever niet hadden zien gebeuren. Eén ding kunnen we rechtzetten. Dat kan ik niet alleen. Daar heb ik uw hulp bij nodig. Klik op het filmpje voor meer informatie: