Het is oorverdovend stil in de Limburgse politiek. Niet dat er niets gebeurt, verre van dat, maar iedereen wacht op morgen. Morgen (vrijdag) wil de PVV namelijk verkondigen met welke partijen zij denkt een coalitie te gaan vormen. Die doelstelling – mits waargemaakt – wordt in ieder geval een mijlpaal in de Limburgse politiek.
Terecht merkte gisteren Henk Smeijsters (opinie-artikel in De Limburger, 16-3-2011) al op dat deelname in een coalitie betekent dat de PVV als partij haar zo geliefde rol als boze buitenstaander van de gevestigde politiek moet laten varen. Daarmee wordt de PVV ‘eindelijk’ zelf onderdeel van het gevestigde systeem en zal ook zij voor haar acties straks verantwoording moeten afleggen. We zullen zien waar dat toe leidt. Ik heb zelf vorige week ook al gesteld dat, als Geert Wilders nog premier wil worden, hij niet meer te lang moet wachten. Met in gedachte hoe diverse PVV-Tweede Kamerleden zich tot nu hebben gedragen, ga ik er vanuit dat eerste politieke debacles in de diverse provincies snel zullen volgen en dat kost Wilders alleen maar stemmen. De vermeende schandalen van de gevestigde politiek waarmee de PVV nu de woede van de burgers schuurt, worden dan ook de PVV zelf onder de neus gehouden. Deze ontwikkeling is al meer ‘angry-outsider’-partijen fataal geworden.
Daarnaast sta ik ook te popelen om te horen wat CDA-voorman Martijn van Helvert nu echt bedoelde met zijn opmerking richting de Limburgse CDA-leden, toen hij zei dat hij zich echt niet door de landelijke CDA-fractie laat voorschrijven in welke coalitie hij zijn fractie moet leiden. Is het een gemeende waarschuwing aan Maxime Verhagen dat de Limburgse CDA alsnog niet van zijn geloof afstapt en het christelijk-sociale mededogen voorrang geeft boven de Haagse rechtse hardvochtigheid? Of probeert Van Helvert alleen een politiek spelletje te spelen, wetende dat zijn partij de sleutel in handen heeft voor eerste regeringsverantwoordelijkheid van de PVV in Nederland. Wil de Limburgse PVV echt volwassen worden, dan moet ze daarvoor bij het CDA een zware tol betalen in vorm van een groot aantal concessies. Concreet zal het CDA zijn eigen voorkeursportefeuilles willen samenstellen met daarin veel landbouw en weinig natuur. Ook de verdere verdeling van poppetjes en middelen (“niet korten op de verenigingen waar wij onze achterban hebben…”).
De VVD hoor je in dit spel verder helemaal niet. Voorman Mark Verheijen is al lang blij dat hij mee mag doen, hopend dat zijn grote tromgeroffel tijdens de verkiezingen- dat blijk gaf van een behoorlijke zelfoverschatting, - snel wordt vergeten. De VVD stond op zeven zetels en komt in deze rechtse hoogtijdagen niet verder dan acht. VVD-rechtsbuiten Van Rey zal dan in ieder geval blij zijn, wetende dat zijn oude fractiemedewerker Wilders goed verankerd is in het Limburgs Parlement en hij zelf nog vier jaar als gevestigde senior van de oude-politiek mag doorbrengen in de Haagse Eerste Kamer.
Als de PVV echt gaat regeren in Maastricht, dan staat nu ook de PvdA voor het eerst in 36 jaar buiten het college en de bestuursverantwoordelijkheid. Dat is wennen, want daar wil de partij zeker niet staan. De komende tijd zal zeker ook worden doorgebracht met bespiegelingen waar het fout gegaan is en waar veranderingen nodig zijn. Misschien biedt het echter ook kansen om de voorheen toch vaker wat gespannen relatie met de andere linkse partijen weer aan te halen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten