Brug bij Lutterade eindelijk af: hulde voor resultaat!

Ik ben afgelopen week voor het eerst over de nieuwe brug bij het Geleense station Lutterade gewandeld. Het moet gezegd: een mooie oplossing die uitstekend past in de omgeving. Chapeau, al is de uitvoering behoorlijk anders - en duurder - dan dat de oorspronkelijke initiatiefnemers voor ogen stond.

Het heeft lang geduurd en er moest heel veel gepraat worden om de brug te krijgen. Het idee kwam van het Bewonersplatform Geleen-West, dat nu weliswaar ter ziele is, maar dat destijds flink de trom roerde over de veiligheid van voetgangers en fietsers (vooral schoolgaande jeugd) bij de spoorovergang en de nieuwe Westelijke Randweg. Enrico Cramer uit Krawinkel maakte tijdens één van de vergaderingen de opmerking dat de nieuwe Randweg – toen nog gepland zonder enig stoplicht of andere verkeersmaatregel – een extra gevaarlijk obstakel was voor overstekende fietsers die zich een paar meter ervoor al door de dubbele spoorovergang hebben moeten slingeren.

Halfverdiepte wegligging naast het spoor. Onderste foto: de Dorpskrant

Dit punt is vervolgens door het platform opgepakt en uitvoerig met de verantwoordelijk wethouder Walter Lennertz en de projectleider (nu wethouder) Guyt besproken. Daar stuitte het plan voor een brug op flinke weerstand, want eigen onderzoeken hadden aangegeven dat maatregelen niet nodig waren. De wegversmalling bij de spoorwegovergang zou zorgen dat auto’s langzamer gingen rijden en vanzelf stoppen voor overstekende mensen. Ook bemiddelingspogingen van het Regionaal Overleg Verkeersveiligheid (ROVL) brachten geen oplossing, omdat een gemeentelijk onderzoek door adviesbureau Arcadis had aangetoond dat een oversteekplaats zonder verdere maatregelen veilig genoeg was. Wie het niet veilig genoeg vond, kon toch de Tunnelstraat nemen, werd gesteld. Een tweede onderzoek – op verzoek van het Platform - door DHV kwam tot precies de tegenovergestelde conclusie: de oversteek Lutterade was onveilig. Er moest een aparte voorziening komen omdat in de praktijk niemand de lange omweg via de Tunnelstraat zou kiezen. Zeker ouderen en rolstoelgebruikers niet.

Het platform koos toen voor de politieke weg en vroeg de PvdA een motie in te dienen. Het GOB schaarde zich ook achter de motie toen huidig wethouder Els Meewis zelf ter plaatse nog eens geteld had dat meer dan 600 mensen bij Lutterade de Randweg tijdens spitsuur overstaken (vooral fietsende jeugd op weg naar school). De meeste andere partijen wilden ook meewerken, met uitzondering van de Stadspartij van fractieleider Ton Raven. Deze ex-wethouder uit Geleen was heel negatief en vond een veiligere oversteekplaats overbodig. Raven verwees naar eigen (nooit boven tafel gekomen) onderzoek dat hij nog als wethouder had laten uitvoeren naar de veiligheid van een Randweg.

Ton Raven (Stadspartij) was tegen aanleg

In de weken en maanden ervoor had het platform al veel informatie gezocht naar mogelijke brugconstructies en wegverdiepingen. Wethouder Lennertz had zelf ook acht varianten laten maken, waarvan er zonder meer 6 in de praktijk niet haalbaar waren. Nummers 7 en 8 waren beide oplossingen met stoplichten. Voor het platform was dit niet acceptabel, omdat het onwaarschijnlijk was dat scholieren met haast en in de regen zich veel van een stoplicht zouden aantrekken.

Jo Sluyter (GOB):doorbraak

Uiteindelijk bracht raadslid Jo Sluyter een doorbraak: hij nam mij (ik was voorzitter van het platform) mee naar Maasmechelen, waar een lichte, houten voetgangers- en fietsersbrug was gebouwd over een doorgaande weg (de weg vanaf de snelwegrotonde achterlangs naar het M2 winkelcentrum). Die brug, gemaakt door een bedrijf uit Friesland, leek uitstekend geschikt. Met eigen ogen zagen we dat ook mensen met rolstoelen de brug goed overkwamen. De kosten – aldus de Friese bruggenbouwer – lagen bij ongeveer zes ton. Al snel kreeg deze brugkeuze de bijnaam ‘Sluyterbrug’. Jo Sluyter heeft zelf altijd gezegd niet echt blij te zijn met deze bijnaam, maar ik vind hem zelf eigenlijk wel toepasselijk. Ere wie ere toekomt!

Sindsdien zijn we ‘veel bruggen gepasseerd’: vertraging in de planning, aanvullend onderzoek naar explosieven uit de Tweede Wereldoorlog, een hogedruk gasleiding, vervuilde grond, de uitrit voor de politie… allemaal zaken die eerst nog moesten worden opgelost en die flink meer geld kostten dan oorspronkelijk (met bijkomende kosten op €1 miljoen) geraamd. De rol van het platform was toen al uitgespeeld. Mijn verbazing was vorig jaar wel groot toen duidelijk werd dat het allereerste voorstel van het platform, namelijk een halfverdiepte Randweg – uiteindelijk toch door de gemeente is overgenomen. Als inwoner van Geleen ben ik blij met het resultaat.

Vrijdag 25 maart is de officiële opening van de brug, maar bij dezen van mij alvast een oprecht bedankje aan de mensen die – zeker in het begin - hebben doorgezet: Henk de Boer (destijds fractievoorzitter PvdA), Els Meewis,  Pieter Meekels en Jo Sluyter. En natuurlijk hulde aan de man die als eerste oog voor het probleem had: Enrico Cramer!