Mark Verheijen (foto: L1) |
VVD voorman Mark Verheijen heeft het warm. Niet door de aangename lentetemperatuur buiten, maar door de strop waarmee de provinciale CDA zichzelf op dit moment bezig is de keel dicht te drukken. Verheijen had het allemaal zo mooi bedacht: hij zou wel even de regie voeren over de totstandkoming van zijn provinciale droomcoalitie tussen VVD, CDA en PVV en daarmee ook richting Den Haag verdere legitimering bieden voor Mark Rutte’s kabinet. Toch mooi als je baantjes van landelijke partijvoorzitter, provinciale lijsttrekker en wethouder in Venlo zo netjes in elkaar grijpen. Inmiddels is alom in Maastricht bekend dat de onzeker ogende Laurence Stassen van de PVV zich graag door Verheijen laat leiden in het voor haar onbekende Maastrichtse gekonkel dat coalitievorming heet. Maar terwijl Verheijen dacht dat twee stabiele partijen (VVD en CDA) een onervaren en nogal-eens-uit-de-bocht-gierende PVV wel zouden kunnen managen, gaat nu juist het CDA onderuit.
Ger Driessen |
Let wel: ik vind de stap van Ger Driessen om uit de fractie te stappen getuigen van grote durf en betrokkenheid. Dat er echter meer aan de hand is dan het initiële verwijt aan het adres van CDA-gewestvoorzitter Dieudonné Akkermans, is wel duidelijk. Het is tijd voor een afrekening binnen de CDA-gelederen. Akkermans staat al tijden op de interne ‘weg-ermee’ lijst van een aantal CDA-afdelingen. Los van zijn zeer eigengereide en inflexibele optreden als gewestvoorzitter wordt hem nog steeds zijn twijfelachtige optreden in de Sinterklaasaffaire voorgehouden. Zo wil het CDA niet bekend staan! Het onderzoek naar de fouten bij de opstelling van de provinciale CDA-kieslijst zal Akkermans waarschijnlijk verder in de problemen brengen, want hoe het ook gelopen is, als gewestvoorzitter ben jij verantwoordelijk. Het vertrek van Akkermans van het provinciale toneel kan dus eigenlijk niet meer zijn dan een kwestie van tijd. Daarmee verdwijnt voor hem ook de stille hoop op – toch – een post als gedeputeerde.
CDA-gewestvoorzitter Akkermans (bron: watzijnditvoorgrappen.nl) |
Driessen – en met hem sinds vandaag ook CDA-Statenlid Jeu Titulaer – dringen ook aan op het vertrek van Akkermans als delegatielid bij de coalitieonderhandelingen met Verheijen en Stassen. Als argument wordt genoemd dat je zoiets delicaats niet kunt overlaten aan slechts twee onervaren onderhandelaars. Een terecht punt, vind ik overigens. Het zou mij niet verbazen als tenminste Driessen daarbij ook denkt: als Akkermans van het onderhandelingstoneel verdwijnt, dan klapt ook de positie van lijsttrekker, mede-CDA-onderhandelaar en mede-Echtenaar Martijn van Helvert. Het feit dat de coalitieonderhandeling met de PVV lijkt op een spelletje ‘Echter toepen’ had Van Helvert's geloofwaardigheid al geen goed gedaan. Zonder Akkermans als bondgenoot in de fractie zit hij plotseling (weer) ingeklemd tussen een paar echte zwaargewichten in zijn fractie die ieder hun eigen agenda hebben. Noel Lebens is de gedoodverfde eerste gedeputeerde namens het CDA. Hij heeft niets te winnen of te verliezen in dit gevecht en houdt zich nu vooral heel stil. Geert Frische wil nu eindelijk zijn ‘ga verder naar START’-bonnetje voor het gedeputeerdenschap inwisselen, nadat hij bij het eerdere vertrek van CDA-gedeputeerde Herman Vrehen moest blijven watertrappelen als fractievoorzitter. En dan is er natuurlijk nog Ger Driessen zelf, die in ieder geval zeker weet dat zolang Akkermans aan het roer staat, hij geen enkele kans maakt om opnieuw gedeputeerde te worden. Als Akkermans weg is, dan liggen de kaarten weer heel anders. Van Helvert en Hubert Mackus, CDA-directeur voor Limburg en mede-Statenlid, zullen nog wel merken wat 30 jaar politieke ervaring precies inhoudt…
En Verheijen? Die ziet met lede ogen aan dat zijn gedroomde coalitiebootje niet één maar twee flinke lekken in de bodem heeft. Hij kan moeilijk over drie maanden terug naar Mark Rutte met de melding dat zijn provinciale VVD-CDA-PVV coalitie al geïmplodeerd is. Dat zou landelijk zeker niet goed staan en Verheijen’s verdere politieke carrièrekansen in gevaar kunnen brengen. Misschien kijkt hij inmiddels al voorzichtig om zich heen naar alternatieven, want er zijn nog genoeg andere coalitie-opties met partijen die wel met beide benen op de grond staan.
Laurence Stassen (foto: L1) |
Tenslotte nog de PVV: die zal straks ongetwijfeld een zucht van opluchting slaken als de VVD besluit het roer om te gooien. Een plekje in de oppositiebanken geeft ruimte om het vak van politicus te leren en in de tussentijd door te gaan met het afgeven op het oude pluche. Geert zal tevreden zijn.