vrijdag 7 november 2008

Statenvergadering 7 november (begroting)

De belangrijkste Statenvergadering van het jaar: de begroting voor 2009.
In tegenstelling tot vorig jaar, toen het nog vooral ging om het ontwikkelen van plannen, komen in de nieuwe begroting echte investeringsbesluiten aan bod. Met andere woorden: we gaan nu uitvoeren wat we hebben beloofd in het coalitieakkoord.

Jammer genoeg begint de sfeer niet echt lekker. Los van een 'moeilijk' dossier uit september (energienota) dreigt er een flinke confrontatie tussen ons als PvdA met coalitiepartner CDA. Oorzaak is een serie uitspraken van fractievoorzitter Frische (CDA) waarin hij voor TV en radio stelt dat organisaties zoals de Milieufederatie geen provinciale subsidie meer zouden mogen krijgen als zij na een gezamenlijk ontwikkeltraject op een dossier, toch besluiten om een uiteindelijk provinciaal besluit door de rechter te laten toetsen.
In simpelere woorden: het CDA vindt dat de provincie niet haar eigen tegenstand bij besluitvorming moet organiseren door organisaties subsidie te geven die eerst mee aan tafel zaten toen het besluit nog moest worden ontwikkeld. Hmmm...
Ter vergelijk: dat zou betekenen dat als in de SER werkgevers en werknemers praten over de inkomens, de vakbonden na afloop geen actie meer zouden mogen voeren. Als PvdAer ben ik het helemaal niet met het CDA eens: je kunt met alle goede bedoelingen meedoen in een overleg over een onderwerp, om vervolgens toch vast te stellen dat het 'compromis' zover afstaat van de eigen ideeën, dat je dit door een onafhankelijke rechter wilt laten toetsen. Ik vind dat prima, want een rechter toetst alleen of een besluit voldoet aan de wetten van ons land. En dat is toch alleen maar goed?! Er zijn vele voorbeelden te noemen waar besluiten van de provincie uiteindelijk door een rechter (tot aan de Raad van State) zijn vernietigd omdat ze wettelijk helemaal niet mogen/kunnen.
Wie anders kan een dergelijke toetsing voorbereiden en presenteren dan organisaties zoals de Milieufederatie? Voor gewone burgers (ik spreek uit ervaring) is dit haast onmogelijk: je loopt altijd achter qua kennis en ook qua geld, want procederen is bepaald niet goedkoop. De argumenten van het CDA zijn ronduit zwak en het lijkt erop dat ze vooral boos zijn dat ze in 1 specifiek dossier (WAV) flinke weerstand kregen. Afgelopen week vond er heel veel telefonisch overleg plaats om het CDA te bewegen geen motie in te dienen die die koppeling tussen subsidie en recht op de rechtsgang zou leggen. Zo'n motie is tegen eerdere coalitieafspraken, is gebaseerd op oneigenlijke argumenten en is waarschijnlijk op juridische gronden ook nog niet eens mogelijk (rechtsonzekerheid). Bovendien: laten we dan ook eens kijken naar organisaties als de LLTB die ook regelmatig betrokken wordt in besluitvorming en zich vervolgens ook al vaker heeft teruggetrokken of een procedure heeft aangespannen.
Het CDA had het er maar moeilijk mee. De VVD vond het leuk om ook nog even te stoken en meldde dat ze bezig waren om toch een gezamenlijke motie met het CDA voor te bereiden. Fractievoorzitter Frische moest uiteindelijk aangeven dat er geen motie van hen komt en dat ze alleen willen dat er een gesprek tussen Gedeputeerde Staten en de Milieufederatie moet plaatsvinden. Prima. Conflict (tijdelijk) opgelost!


De vaststelling van de begroting is een zaak van de lange adem. Om 15 uur kwam het onderwerp in de vergadering en om 22 uur waren we nog steeds bezig.
De VVD begint meteen met een typisch staaltje symboolpolitiek: vanwege de kredietcrisis wil zij dat de inflatiecorrectie op de opcenten van de wegenbelasting (=deel van de wegenbelasting dat naar de provincie gaat) niet moet worden doorgevoerd en dus teruggegeven moet worden aan de Limburgse burgers. Het gaat om 4 miljoen euro. Wow, denk je dan, kom maar hier met dat geld. Reken je echter terug, dan komt het neer op nog geen 4 euro per persoon (of 3 liter benzine). Is het dan niks? Nee, natuurlijk niet. Als je echter weet dat iedere geïnvesteerde euro door de provincie een multiplier-effect heeft van 4, dan is het veel verstandiger om die 4 miljoen euro rechtstreeks in te zetten ter ondersteuning van projecten in Limburg die nu door de economische malaise in de knoei (dreigen te) komen. Denk bijvoorbeeld aan Nedcar of de Silicon Mine. Zo leiden 4 miljoen euro uiteindelijk tot economische impuls van 16 miljoen euro of meer. Ter controle hebben we aan GS gevraagd om later in 2009 precies aan te geven hoe die 4 miljoen zijn geïnvesteerd.
Terug naar de begroting: in de begroting zijn nu drie grote thema's benoemd uit de zogeheten Versnellingsagenda waarbinnen komend jaar de belangrijkste investeringen zullen plaatsvinden. Ze zijn:
  • topreferente zorg (denk aan: nieuw proton radiotherapiebehandelcentrum voor kankerbestrijding en een groot cardio/vaatcentrum op Avantis)
  • nieuwe materialen (onderzoekscentrum op Chemelot)
  • agro-food (Greenport en Klavertje 4 ontwikkeling bij Venlo).
Daarnaast zijn er een aantal zogeheten beeldbepalende projecten gedefinieerd die - in samenhang - moet zorgen dat Limburg economisch diverser wordt. Minder afhankelijk van economische schommelingen dus.
In onze spreektijd over de begroting geeft fractievoorzitter Peter van Dijk een aantal aandachts- en verbeterpunten aan. Ze variëren van de nazorg voor jongeren boven de 18 die uit de jeugdzorg komen, de verkeersknelpunten op de N280 en de gebiedsvreemde ontwikkelingen. Wie de bijdrage wil nalezen, kan terecht op de website van de PvdA-Limburg: Klik hier.

Geen opmerkingen: