Pas in de zomer van 2009 gaat PS beslissen over de aanleg en de tracekeuze voor de Buitenring Parkstad. Dat wil echter niet zeggen dat het overleg met de verschillende belanghebbenden tussentijds stil ligt. Een paar weken geleden liep ik mee met de anti-Buitenringwandeling die georganiseerd was door de diverse protestgroepen. Vandaag heb ik de ambtelijke projectgroep van de provincie gevraagd om nadere uitleg over de verschillende zienswijzen die zijn ingediend. De projectgroep bevestigde dat een week later een Nota Zienswijzen Buitenring gepubliceerd zou worden, die uitgebreid ingaat op de verschillende kritiekpunten, wensen en aanbevelingen van de indieners. Omdat het om een informeel ambtelijk overleg ging, kan ik op deze weblog niet inhoudelijk op hun informatie en standpunten ingaan (zij staan immers wat hun uitspraken betreft onder verantwoordelijkheid van de gedeputeerde). Het was in ieder geval wel een zeer informatieve bijeenkomst. Voor iedereen die (nog) niet afwist van de Nota: bij deze. Voor zover ik weet is hij gewoon opvraagbaar bij de provincie.
Als PvdA-fractie willen we uiterlijk eind januari met een officieel standpunt komen. Dit standpunt zullen we in een publieke zitting (datum/tijd nog te bepalen) vertellen en met argumenten onderbouwen.
Deze weblog gaat over politieke onderwerpen in de provincie Limburg. Ik ben Provinciaal Statenlid voor de PvdA en schrijf vanuit de volgende visie: “Een economisch en sociaal sterk Limburg waar werk is voor iedereen, waar iedereen kan meedoen en we goed onderwijs hebben voor alle niveaus. Waar iedereen zich thuis en veilig voelt en we bekend zijn om onze gastvrijheid. Waar we respect tonen voor elkaar en we eerlijk delen”. Wilt u reageren, stuur een email naar: pvda@pennings.biz.
zaterdag 29 november 2008
zondag 16 november 2008
Werkbezoek - Weert (14 november)
We zijn opnieuw op PvdA-werkbezoek. Deze keer in Weert op uitnodiging van collega Statenlid Alouis Heijmans die hier ook gemeenteraadslid (en oud-wethouder) is. Ik kom regelmatig voor werkafspraken in Weert. Mijn indruk was altijd dat het een stadje is dat zijn zaakjes op orde heeft: een gezellig winkelcentrum, een uitstekende kermis (heb ik gehoord, al kan deze 'natuurlijk niet tippen' aan die van mijn eigen gemeente...) en je kunt er nog lekker eten ook. Maar ook een tamelijk onzichtbaar stadje dat ingeklemd ligt tussen grote broer Eindhoven en neef Roermond. Vooral met die laatste blijkt er toch nogal wat concurrentie en rivaliteit te bestaan, hetgeen zo af en toe ook tot uiting komt in de Statenzaalvergaderingen als wethouder Van Rey uit Roermond weer wil laten blijken dat zijn stad toch echt een maatje groter en vooral beter is. Enfin... Los van een enkel probleem met vermeende belangenverstrengeling van een raadslid, kenmerkt ook de gemeentepolitiek van Weert zich als overwegend rustig en stabiel. We komen echter al snel bij het voornaamste actuele hangijzer in de gemeente, te weten de trace-optie IJzeren Rijn. Die zou namelijk dwars door het centrum van Weert kunnen gaan lopen. De Weertenaren zien het al voor zich: Weert wordt gescheiden door een ijzeren barriere van continu langsdenderende treinwagons gevuld met spullen voor het Duitse achterland. Ook de verwachte grote geluidsoverlast wordt aangehaald. Met zelf een groot treinemplacement direct aan mijn voortuin en een spoorstation op nog geen 50 meter, weet ik wat overlast van treinen betekent. Mijn eigen inschatting is dat met passende maatregelen het geluidsprobleem in Weert nog wel in te perken is tot een acceptabel niveau, maar feit blijft dat je geen grootschalig goederenvervoer in een wooncentrum moet willen hebben. Weert heeft zelf bij de minister een plan aangedragen voor ondertunneling van het trace. Dat voorkomt allerlei problemen, behalve dan dat het een enorm financieel plaatje met zich meebrengt. De dag na ons werkbezoek zal ons Limburgs Tweede Kamerlid Lia Roefs (vervoer) naar Weert komen om met de gemeente over dit plan te overleggen. Alouis zal ons wel laten weten hoe het op dit dossier verder gaat. Kort daarna gaan we met de bus naar afvalverwerker Kirkels-Van Gansewinkel. Het bedrijf ligt net buiten Weert en verwerkt allerhande huishoudelijk afval. De directeur legt ons uit dat in zijn sector het moeilijk is om technische innovaties uit te voeren, omdat de concurrentie vanuit het buitenland - waar stevig wordt gesubsidieerd - erg groot is. Desondanks is Kirkels-Van Gansewinkel bezig aan een ware transformatie: natuurlijk bestaat de dagelijkse activiteit uit afvalinzameling en scheiding, maar tegelijkertijd wordt stevig ingezet op het geven van advies aan bedrijven om de hoeveelheid afval die door hun producten of productieproces wordt veroorzaakt, te verminderen. In het kenniscentrum ligt de toekomst: afval = kosten. Al snel komt de term Cradle to Cradle (C2C) ter sprake. Van Gansewinkel doet mee in diverse onderzoeksprojecten van bedrijven om producten zodanig te ontwerpen, dat ze bij het eind van hun levensduur volledig kunnen worden heringezet als grondstof voor een nieuw product. Van Gansewinkel brengt daarbij vooral de kennis van de sortering en verwerking van de productcomponenten mee. Prima initiatief. Even later staan we midden in de grote sorteer- en verwerkingshallen van het bedrijf, waar grote grijpers ons afval in machines gooien die ieder deel uiteentrekken tot stukjes metaal, hout, steen etc. Via lopende banden gaat het van grof naar heel fijn. In een ruimte staan enkele vrouwen die met geroutineerde hand ieder laatste restje afval nog scheiden. De resten vallen via sleuven in containers die weer worden opgepikt door vrachtwagens om vervolgens te worden getransporteerd naar een bedrijf dat deze weer als grondstof kan inzetten. We denken er vaak niet bij na, maar afvalverwerking is een complex en tegelijkertijd zeer belangrijk onderdeeltje in onze consumptiemaatschappij. Op de terugreis naar het gemeentehuis geeft Alouis nog uitleg over een aantal andere ontwikkelingen die op stapel staan, waaronder de forse uitbreiding van de Koninklijke Militaire School (KMS) en een middelbare school. Het gaat goed met Weert...
vrijdag 7 november 2008
Statenvergadering nu altijd te zien via internet
Sinds 7 november kan iedereen die wil de vergadering van Provinciale Staten live volgen via het internet. Niet alleen zie je live-beelden, maar zijn ook alle stukken en overige documenten meteen te downloaden en is er een samenvatting waar een bepaald agendapunt over gaat. Mooier nog: je kunt bij een specifiek agendapunt je eigen emailadres ingeven, zodat je automatisch een berichtje krijgt als het onderwerp ook echt wordt besproken. Handig, want onze vergaderingen lopen nogal eens uit en soms wordt ook de onderwerpvolgorde veranderd.
De vergaderingen zijn te volgen vanaf de homepage van de provincie op: www.limburg.nl. Klik vervolgens aan de rechterkant op het plaatje (zie foto) en de uitzending begint: veel kijkplezier!
De data voor de volgende Statenvergadering zijn: 19 december 2008, 13 februari 2009, 27 februari (gezamenlijke vergadering met Bezirksregierung Dusseldorf en Provinciale Staten van Gelderland), 3 maart, 29 mei, 10 juli, 9 oktober, 13 november, 18 december.
De vergaderingen zijn te volgen vanaf de homepage van de provincie op: www.limburg.nl. Klik vervolgens aan de rechterkant op het plaatje (zie foto) en de uitzending begint: veel kijkplezier!
De data voor de volgende Statenvergadering zijn: 19 december 2008, 13 februari 2009, 27 februari (gezamenlijke vergadering met Bezirksregierung Dusseldorf en Provinciale Staten van Gelderland), 3 maart, 29 mei, 10 juli, 9 oktober, 13 november, 18 december.
Statenvergadering 7 november (begroting)
De belangrijkste Statenvergadering van het jaar: de begroting voor 2009.
In tegenstelling tot vorig jaar, toen het nog vooral ging om het ontwikkelen van plannen, komen in de nieuwe begroting echte investeringsbesluiten aan bod. Met andere woorden: we gaan nu uitvoeren wat we hebben beloofd in het coalitieakkoord.
Jammer genoeg begint de sfeer niet echt lekker. Los van een 'moeilijk' dossier uit september (energienota) dreigt er een flinke confrontatie tussen ons als PvdA met coalitiepartner CDA. Oorzaak is een serie uitspraken van fractievoorzitter Frische (CDA) waarin hij voor TV en radio stelt dat organisaties zoals de Milieufederatie geen provinciale subsidie meer zouden mogen krijgen als zij na een gezamenlijk ontwikkeltraject op een dossier, toch besluiten om een uiteindelijk provinciaal besluit door de rechter te laten toetsen.
In simpelere woorden: het CDA vindt dat de provincie niet haar eigen tegenstand bij besluitvorming moet organiseren door organisaties subsidie te geven die eerst mee aan tafel zaten toen het besluit nog moest worden ontwikkeld. Hmmm...
Ter vergelijk: dat zou betekenen dat als in de SER werkgevers en werknemers praten over de inkomens, de vakbonden na afloop geen actie meer zouden mogen voeren. Als PvdAer ben ik het helemaal niet met het CDA eens: je kunt met alle goede bedoelingen meedoen in een overleg over een onderwerp, om vervolgens toch vast te stellen dat het 'compromis' zover afstaat van de eigen ideeën, dat je dit door een onafhankelijke rechter wilt laten toetsen. Ik vind dat prima, want een rechter toetst alleen of een besluit voldoet aan de wetten van ons land. En dat is toch alleen maar goed?! Er zijn vele voorbeelden te noemen waar besluiten van de provincie uiteindelijk door een rechter (tot aan de Raad van State) zijn vernietigd omdat ze wettelijk helemaal niet mogen/kunnen.
Wie anders kan een dergelijke toetsing voorbereiden en presenteren dan organisaties zoals de Milieufederatie? Voor gewone burgers (ik spreek uit ervaring) is dit haast onmogelijk: je loopt altijd achter qua kennis en ook qua geld, want procederen is bepaald niet goedkoop. De argumenten van het CDA zijn ronduit zwak en het lijkt erop dat ze vooral boos zijn dat ze in 1 specifiek dossier (WAV) flinke weerstand kregen. Afgelopen week vond er heel veel telefonisch overleg plaats om het CDA te bewegen geen motie in te dienen die die koppeling tussen subsidie en recht op de rechtsgang zou leggen. Zo'n motie is tegen eerdere coalitieafspraken, is gebaseerd op oneigenlijke argumenten en is waarschijnlijk op juridische gronden ook nog niet eens mogelijk (rechtsonzekerheid). Bovendien: laten we dan ook eens kijken naar organisaties als de LLTB die ook regelmatig betrokken wordt in besluitvorming en zich vervolgens ook al vaker heeft teruggetrokken of een procedure heeft aangespannen.
Het CDA had het er maar moeilijk mee. De VVD vond het leuk om ook nog even te stoken en meldde dat ze bezig waren om toch een gezamenlijke motie met het CDA voor te bereiden. Fractievoorzitter Frische moest uiteindelijk aangeven dat er geen motie van hen komt en dat ze alleen willen dat er een gesprek tussen Gedeputeerde Staten en de Milieufederatie moet plaatsvinden. Prima. Conflict (tijdelijk) opgelost!
De vaststelling van de begroting is een zaak van de lange adem. Om 15 uur kwam het onderwerp in de vergadering en om 22 uur waren we nog steeds bezig.
De VVD begint meteen met een typisch staaltje symboolpolitiek: vanwege de kredietcrisis wil zij dat de inflatiecorrectie op de opcenten van de wegenbelasting (=deel van de wegenbelasting dat naar de provincie gaat) niet moet worden doorgevoerd en dus teruggegeven moet worden aan de Limburgse burgers. Het gaat om 4 miljoen euro. Wow, denk je dan, kom maar hier met dat geld. Reken je echter terug, dan komt het neer op nog geen 4 euro per persoon (of 3 liter benzine). Is het dan niks? Nee, natuurlijk niet. Als je echter weet dat iedere geïnvesteerde euro door de provincie een multiplier-effect heeft van 4, dan is het veel verstandiger om die 4 miljoen euro rechtstreeks in te zetten ter ondersteuning van projecten in Limburg die nu door de economische malaise in de knoei (dreigen te) komen. Denk bijvoorbeeld aan Nedcar of de Silicon Mine. Zo leiden 4 miljoen euro uiteindelijk tot economische impuls van 16 miljoen euro of meer. Ter controle hebben we aan GS gevraagd om later in 2009 precies aan te geven hoe die 4 miljoen zijn geïnvesteerd.
Terug naar de begroting: in de begroting zijn nu drie grote thema's benoemd uit de zogeheten Versnellingsagenda waarbinnen komend jaar de belangrijkste investeringen zullen plaatsvinden. Ze zijn:
In onze spreektijd over de begroting geeft fractievoorzitter Peter van Dijk een aantal aandachts- en verbeterpunten aan. Ze variëren van de nazorg voor jongeren boven de 18 die uit de jeugdzorg komen, de verkeersknelpunten op de N280 en de gebiedsvreemde ontwikkelingen. Wie de bijdrage wil nalezen, kan terecht op de website van de PvdA-Limburg: Klik hier.
In tegenstelling tot vorig jaar, toen het nog vooral ging om het ontwikkelen van plannen, komen in de nieuwe begroting echte investeringsbesluiten aan bod. Met andere woorden: we gaan nu uitvoeren wat we hebben beloofd in het coalitieakkoord.
Jammer genoeg begint de sfeer niet echt lekker. Los van een 'moeilijk' dossier uit september (energienota) dreigt er een flinke confrontatie tussen ons als PvdA met coalitiepartner CDA. Oorzaak is een serie uitspraken van fractievoorzitter Frische (CDA) waarin hij voor TV en radio stelt dat organisaties zoals de Milieufederatie geen provinciale subsidie meer zouden mogen krijgen als zij na een gezamenlijk ontwikkeltraject op een dossier, toch besluiten om een uiteindelijk provinciaal besluit door de rechter te laten toetsen.
In simpelere woorden: het CDA vindt dat de provincie niet haar eigen tegenstand bij besluitvorming moet organiseren door organisaties subsidie te geven die eerst mee aan tafel zaten toen het besluit nog moest worden ontwikkeld. Hmmm...
Ter vergelijk: dat zou betekenen dat als in de SER werkgevers en werknemers praten over de inkomens, de vakbonden na afloop geen actie meer zouden mogen voeren. Als PvdAer ben ik het helemaal niet met het CDA eens: je kunt met alle goede bedoelingen meedoen in een overleg over een onderwerp, om vervolgens toch vast te stellen dat het 'compromis' zover afstaat van de eigen ideeën, dat je dit door een onafhankelijke rechter wilt laten toetsen. Ik vind dat prima, want een rechter toetst alleen of een besluit voldoet aan de wetten van ons land. En dat is toch alleen maar goed?! Er zijn vele voorbeelden te noemen waar besluiten van de provincie uiteindelijk door een rechter (tot aan de Raad van State) zijn vernietigd omdat ze wettelijk helemaal niet mogen/kunnen.
Wie anders kan een dergelijke toetsing voorbereiden en presenteren dan organisaties zoals de Milieufederatie? Voor gewone burgers (ik spreek uit ervaring) is dit haast onmogelijk: je loopt altijd achter qua kennis en ook qua geld, want procederen is bepaald niet goedkoop. De argumenten van het CDA zijn ronduit zwak en het lijkt erop dat ze vooral boos zijn dat ze in 1 specifiek dossier (WAV) flinke weerstand kregen. Afgelopen week vond er heel veel telefonisch overleg plaats om het CDA te bewegen geen motie in te dienen die die koppeling tussen subsidie en recht op de rechtsgang zou leggen. Zo'n motie is tegen eerdere coalitieafspraken, is gebaseerd op oneigenlijke argumenten en is waarschijnlijk op juridische gronden ook nog niet eens mogelijk (rechtsonzekerheid). Bovendien: laten we dan ook eens kijken naar organisaties als de LLTB die ook regelmatig betrokken wordt in besluitvorming en zich vervolgens ook al vaker heeft teruggetrokken of een procedure heeft aangespannen.
Het CDA had het er maar moeilijk mee. De VVD vond het leuk om ook nog even te stoken en meldde dat ze bezig waren om toch een gezamenlijke motie met het CDA voor te bereiden. Fractievoorzitter Frische moest uiteindelijk aangeven dat er geen motie van hen komt en dat ze alleen willen dat er een gesprek tussen Gedeputeerde Staten en de Milieufederatie moet plaatsvinden. Prima. Conflict (tijdelijk) opgelost!
De vaststelling van de begroting is een zaak van de lange adem. Om 15 uur kwam het onderwerp in de vergadering en om 22 uur waren we nog steeds bezig.
De VVD begint meteen met een typisch staaltje symboolpolitiek: vanwege de kredietcrisis wil zij dat de inflatiecorrectie op de opcenten van de wegenbelasting (=deel van de wegenbelasting dat naar de provincie gaat) niet moet worden doorgevoerd en dus teruggegeven moet worden aan de Limburgse burgers. Het gaat om 4 miljoen euro. Wow, denk je dan, kom maar hier met dat geld. Reken je echter terug, dan komt het neer op nog geen 4 euro per persoon (of 3 liter benzine). Is het dan niks? Nee, natuurlijk niet. Als je echter weet dat iedere geïnvesteerde euro door de provincie een multiplier-effect heeft van 4, dan is het veel verstandiger om die 4 miljoen euro rechtstreeks in te zetten ter ondersteuning van projecten in Limburg die nu door de economische malaise in de knoei (dreigen te) komen. Denk bijvoorbeeld aan Nedcar of de Silicon Mine. Zo leiden 4 miljoen euro uiteindelijk tot economische impuls van 16 miljoen euro of meer. Ter controle hebben we aan GS gevraagd om later in 2009 precies aan te geven hoe die 4 miljoen zijn geïnvesteerd.
Terug naar de begroting: in de begroting zijn nu drie grote thema's benoemd uit de zogeheten Versnellingsagenda waarbinnen komend jaar de belangrijkste investeringen zullen plaatsvinden. Ze zijn:
- topreferente zorg (denk aan: nieuw proton radiotherapiebehandelcentrum voor kankerbestrijding en een groot cardio/vaatcentrum op Avantis)
- nieuwe materialen (onderzoekscentrum op Chemelot)
- agro-food (Greenport en Klavertje 4 ontwikkeling bij Venlo).
In onze spreektijd over de begroting geeft fractievoorzitter Peter van Dijk een aantal aandachts- en verbeterpunten aan. Ze variëren van de nazorg voor jongeren boven de 18 die uit de jeugdzorg komen, de verkeersknelpunten op de N280 en de gebiedsvreemde ontwikkelingen. Wie de bijdrage wil nalezen, kan terecht op de website van de PvdA-Limburg: Klik hier.
zondag 2 november 2008
Werkbezoek Maasgouw (1 november)
We zijn op werkbezoek in de gemeente Maasgouw. Maasgouw, dat zijn de fusiegemeenten Maasbracht, Heel, Wessem, Thorn, Stevensweert (en nog enkele kleinere gemeenten). Op het gemeentehuis in Heel horen we van de burgemeester en onze collega PvdA-raadsleden dat men heel blij zou zijn als de N280 uitgebouwd zou worden tot een volwaardige snelweg met mogelijkheden voor aanpalende industriegebieden. "Wat goed is voor Weert en Roermond is goed voor ons", is de redenering. Oei, daar hebben wij - specifiek collega Alouis Heijmans uit Weert - een andere mening over. We praten er een tijdje over, maar omdat Alouis zelf niet bij de bespreking aanwezig kan zijn, laten we het kort daarna rusten.
De sfeer in 'Maasgouw na de fusie' lijkt heel positief: van diverse kanten krijgen we te horen dat de politieke situatie stabiel is en men vanuit de verschillende kernen vooral constructief samenwerkt. Zoals het hoort eigenlijk, al wil men er in mijn eigen gemeente nog steeds niet echt aan.
Terug naar het gemeentehuis in Heel, waar we verder praten over de ontwikkeling van de Maasplassen. Die plassen zijn een zeer belangrijke economische factor voor de gemeente en er wordt hard aan gewerkt om er nog meer van te maken. Wat precies, dat zien we als we - na eerst een kort uitstapje naar het schitterend gelegen restaurant Boschmolenplas - met een rondvaartboot een uur rondvaren. Tijdens de tocht krijgen we onder meer uitleg van de eigenaren van de jachthaven Koeweide, die van plan zijn om in de komende maanden het aantal ligplaatsen drastisch te verminderen. In plaats van vele 'kleine' bootjes moet er ruimte komen voor een nieuw concept: de House-boat. Het is een nieuw concept voor een markt met een tamelijk diepe geldbuidel. En nee: het is niet de nieuwste generatie drijvende (recreatie-)huisjes zoals die bij Marina Oolderhuuske in Roermond (of de geplande huisjes in De Weerd, waarvan ik overigens hoop dat ze er niet komen)!
We krijgen gedetailleerde informatie over de boten en de bijbehorende infrastructuur, maar ook het verzoek om er verder weinig ruchtbaarheid aan te geven tot de officiele lancering in het voorjaar van 2009. In ieder geval zijn de eigenaren ervan overtuigd dat er een vraag voor hun House-boats is, vooral uit Duitsland. Er is zelfs flink zendtijd gekocht bij enkele landelijke commerciele TV-programma's.
In die context hebben we het over de tegenover gelegen grind/zandafgraving, die het toeristisch karakter van dit stukje Limburgs water tamelijk ontsiert. Niemand die een kwaad woord over het bedrijf zegt, maar om het potentieel van de Maasplassen echt te realiseren zou het bedrijf op middellange termijn toch verplaatst moeten worden, wordt aangegeven.
Ik wijs op een eerdere vergadering met de Bezirksregierung Dusseldorf, waar toen is gezegd dat men langzaamaan wil beginnen met de ontwikkeling van de talloze verlaten grindgaten in NRW. Die grindgaten zijn vooral ontstaan doordat Nederlandse bedrijven er jarenlang zand en grind hebben afgegraven. In die tijd was er van een ecologisch en/of economisch compensatieplan geen sprake en bleven er alleen grote gaten gevuld met water, achter. Dusseldorf heeft blijkbaar geleerd van de aantrekkingskracht van het Limburgse watergebied. Ik vraag de mensen van Maasgouw en de eigenaars van de jachthaven of er plannen zijn om met de Duitsers samen te werken. Ik ben anders bang dat - met de bekende Duitse Gruendlichkeit - ten oosten van ons fantastische waterrecreatiegebieden zullen ontstaan waaraan de Maasplassen een flinke concurrentiedobber zullen hebben. Tenslotte zijn het vooral de Duitsers uit NRW die nu naar hier komen. Als zij een alternatief hebben dat dichter bij huis ligt, dan kan dat een echt probleem worden. Maasgouw zegt zich hiervan bewust te zijn. Men ziet dan ook liever een samenwerking, maar echte contacten of plannen zijn er (nog) niet. Ben benieuwd...
Een van de eigenaren van de jachthaven bevestigt dat ook de camping Koeweide gesloten zal worden. In plaats daarvan komt er een grote moderne voorziening ten behoeve van de House-boats, mogelijk in combinatie met enkele vakantiehuisjes. Als fervente kampeerder vind ik het een beetje jammer, maar ook begrijpelijk. De camping heeft een fantastische ligging aan het water, maar zorgt ervoor dat het nu niet mogelijk is om een geintegreerd wandel/fiets en recreatiegebied te ontwikkelen. Dat heeft op termijn beslist meer aantrekkingskracht. Terugrijdend via Wessem (leuk plaatsje overigens, waar ik nog nooit geweest was) denk ik dat Maasgouw zich - in bescheiden stilte tussen het 'geweld' van Weert en Roermond - bezig is te ontwikkelen tot een stabiele en zeer aantrekkelijke parel aan het water...
De sfeer in 'Maasgouw na de fusie' lijkt heel positief: van diverse kanten krijgen we te horen dat de politieke situatie stabiel is en men vanuit de verschillende kernen vooral constructief samenwerkt. Zoals het hoort eigenlijk, al wil men er in mijn eigen gemeente nog steeds niet echt aan.
Terug naar het gemeentehuis in Heel, waar we verder praten over de ontwikkeling van de Maasplassen. Die plassen zijn een zeer belangrijke economische factor voor de gemeente en er wordt hard aan gewerkt om er nog meer van te maken. Wat precies, dat zien we als we - na eerst een kort uitstapje naar het schitterend gelegen restaurant Boschmolenplas - met een rondvaartboot een uur rondvaren. Tijdens de tocht krijgen we onder meer uitleg van de eigenaren van de jachthaven Koeweide, die van plan zijn om in de komende maanden het aantal ligplaatsen drastisch te verminderen. In plaats van vele 'kleine' bootjes moet er ruimte komen voor een nieuw concept: de House-boat. Het is een nieuw concept voor een markt met een tamelijk diepe geldbuidel. En nee: het is niet de nieuwste generatie drijvende (recreatie-)huisjes zoals die bij Marina Oolderhuuske in Roermond (of de geplande huisjes in De Weerd, waarvan ik overigens hoop dat ze er niet komen)!
We krijgen gedetailleerde informatie over de boten en de bijbehorende infrastructuur, maar ook het verzoek om er verder weinig ruchtbaarheid aan te geven tot de officiele lancering in het voorjaar van 2009. In ieder geval zijn de eigenaren ervan overtuigd dat er een vraag voor hun House-boats is, vooral uit Duitsland. Er is zelfs flink zendtijd gekocht bij enkele landelijke commerciele TV-programma's.
In die context hebben we het over de tegenover gelegen grind/zandafgraving, die het toeristisch karakter van dit stukje Limburgs water tamelijk ontsiert. Niemand die een kwaad woord over het bedrijf zegt, maar om het potentieel van de Maasplassen echt te realiseren zou het bedrijf op middellange termijn toch verplaatst moeten worden, wordt aangegeven.
Ik wijs op een eerdere vergadering met de Bezirksregierung Dusseldorf, waar toen is gezegd dat men langzaamaan wil beginnen met de ontwikkeling van de talloze verlaten grindgaten in NRW. Die grindgaten zijn vooral ontstaan doordat Nederlandse bedrijven er jarenlang zand en grind hebben afgegraven. In die tijd was er van een ecologisch en/of economisch compensatieplan geen sprake en bleven er alleen grote gaten gevuld met water, achter. Dusseldorf heeft blijkbaar geleerd van de aantrekkingskracht van het Limburgse watergebied. Ik vraag de mensen van Maasgouw en de eigenaars van de jachthaven of er plannen zijn om met de Duitsers samen te werken. Ik ben anders bang dat - met de bekende Duitse Gruendlichkeit - ten oosten van ons fantastische waterrecreatiegebieden zullen ontstaan waaraan de Maasplassen een flinke concurrentiedobber zullen hebben. Tenslotte zijn het vooral de Duitsers uit NRW die nu naar hier komen. Als zij een alternatief hebben dat dichter bij huis ligt, dan kan dat een echt probleem worden. Maasgouw zegt zich hiervan bewust te zijn. Men ziet dan ook liever een samenwerking, maar echte contacten of plannen zijn er (nog) niet. Ben benieuwd...
Een van de eigenaren van de jachthaven bevestigt dat ook de camping Koeweide gesloten zal worden. In plaats daarvan komt er een grote moderne voorziening ten behoeve van de House-boats, mogelijk in combinatie met enkele vakantiehuisjes. Als fervente kampeerder vind ik het een beetje jammer, maar ook begrijpelijk. De camping heeft een fantastische ligging aan het water, maar zorgt ervoor dat het nu niet mogelijk is om een geintegreerd wandel/fiets en recreatiegebied te ontwikkelen. Dat heeft op termijn beslist meer aantrekkingskracht. Terugrijdend via Wessem (leuk plaatsje overigens, waar ik nog nooit geweest was) denk ik dat Maasgouw zich - in bescheiden stilte tussen het 'geweld' van Weert en Roermond - bezig is te ontwikkelen tot een stabiele en zeer aantrekkelijke parel aan het water...
Abonneren op:
Posts (Atom)